UA-150363673-1 Dr Αν. Μοσχοβάκη, ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ: 07_11

Search This Blog

Υπεύθυνα δίπλα σας: 32 χρόνια κλινικής εμπειρίας, 26 χρόνια λειτουργίας ιδιωτικού ιατρείου.
Εάν θέλετε να ενημερωθείτε για γνώμες ασθενών κάντε click εδώ https://iatreiomoschovaki.blogspot.com/

Total Pageviews

Στην παρούσα ιστοσελίδα πρόληψης γράφει η ιατρός Ειδική Παθολόγος Αναστασία Μοσχοβάκη. Ο ηλεκτρονικός τόπος του ιατρείου (τηλ. 2106252770) είναι http://iatreioamoschovaki.gr.

7/26/11

ΚΙΤΡΙΝΟ ΧΡΩΜΑ ΔΕΡΜΑΤΟΣ - ΚΙΤΡΙΝΙΛΑ

Το φυσιολογικό χρώμα της επιδερμίδας οφείλεται στο συνδυασμό δύο χρωστικών, της μελανίνης και της καρωτίνης. Σημαντική συμβολή στον τελικό χρωματισμό έχει και η ποιότητα της αιμάτωσης του δέρματος, καθώς και ο αριθμός των κυκλοφορούμενων στο αίμα ερυθρών αιμοσφαιρίων. Το χρώμα του δέρματος είναι χαρακτηριστικό και μοναδικό σε κάθε άτομο. Οι κληρονομικοί παράγοντες έχουν ουσιαστικό ρόλο.

Η αλλοίωση του χρώματος του δέρματος με την εμφάνιση «κιτρινίλας» είναι συχνό σύμπτωμα. Σπάνια πρόκειται για αληθές κίτρινο χρώμα. Τις περισσότερες φορές πρόκειται για αλλοίωση του χρώματος. Οι κατηγορίες των παθήσεων και των καταστάσεων που προκαλούν κιτρινίλα, ωχροκίτρινη χροιά δέρματος ή κιτρινωπό χρώμα είναι:

1. Το stress, η αϋπνία, η κούραση και ψυχιατρικά σύνδρομα, η έκθεση σε ψύχος, η έκθεση στον ήλιο, παράγοντες διατροφής

Πρόκειται για ωχρότητα δέρματος ή αλλοίωση χρώματος και όχι για αληθές κίτρινο χρώμα, που προκαλείται από διαταραχές στην υφή του δέρματος, στη μικροκυκλοφορία, στη συγκέντρωση της μελανίνης ή στο μυϊκό τόνο των αγγείων, προκαλούμενων από παράγοντες, όπως η υπερκόπωση, το άγχος, η έκθεση στον ήλιο. Η κατανάλωση λαχανικών και φρούτων, πλούσιων σε καροτίνη μπορεί να προκαλέσει έντονη κίτρινη χρώση λόγω εναπόθεσης χρωστικών.

2. Φάρμακα

Η λήψη ορισμένων φαρμάκων (π.χ.ατερβίνη) προκαλεί κίτρινη χροιά δέρματος

3. Οργανικές παθήσεις

Χαρακτηριστικός εκπρόσωπος της κατηγορίας είναι ο ίκτερος. Προέρχεται από την αύξηση της συζευγμένης ή της μη συζευγμένης χολερυθρίνης στο σώμα.

Εκδηλώνεται ως αιφνίδια εμφάνιση σαφούς κιτρινίλας στο δέρμα και στα μάτια. Τα μάτια μπορεί να είναι η μόνη αρχική θέση εμφάνισης του ικτέρου. Ανάλογα με την έντασή του χαρακτηρίζεται ως υπίκτερος, ελαφρός ίκτερος ή βαθύς ίκτερος. Κίτρινη χροιά δέρματος προκαλείται και από νοσήματα που αυξάνουν τη συγκέντρωση κίτρινων χρωστικών στο δέρμα (π.χ. μυξοίδημα).

Νοσήματα, όπως η αναιμία, που προκαλούν μείωση των ερυθρών αιμοσφαιρίων του αίματος ή διαταραχές στην παροχή του αίματος (π.χ. οξεία απώλεια αίματος), μπορεί να προκαλέσουν ωχρότητα με υποκίτρινη χροιά δέρματος ανάλογα με τον ασθενή.
Η σωστή παθολογική εξέταση έχει ζωτική σημασία για την ορθή αξιολόγηση και θεραπεία κάθε περίπτωσης.

Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη

Ιατρός Παθολόγος

Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά

24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:2106252770

 
Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα Παθολογίας:

http://twitter.com/amoschovaki H ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ TWITTER

http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ

http://worlddiseasedays.blogspot.com ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS (αγγλόφωνο)

http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ

http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ

http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ

http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1













ΙΚΤΕΡΟΣ

Ο ίκτερος εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της αύξησης της συγκέντρωσης της χολερυθρίνης στους ιστούς του σώματος. Εκδηλώνεται ως αιφνίδια εμφάνιση κιτρινίλας στο δέρμα και στα μάτια. Τα μάτια μπορεί να είναι η μόνη αρχική θέση εμφάνισης του ικτέρου. Ανάλογα με την έντασή του χαρακτηρίζεται ως υπίκτερος, ελαφρός ίκτερος ή βαθύς ίκτερος.

Η χολερυθρίνη του ορού είναι προϊόν αποδόμησης των πρωτεϊνών, που περιέχουν το δακτύλιο πορφυρίνης της αίμης. Η συντριπτική πλειοψηφία της χολερυθρίνης που κυκλοφορεί στο αίμα, προέρχεται από την διάσπαση των γερασμένων ερυθρών αιμοσφαιρίων. Η παραγωγή της χολερυθρίνης γίνεται κυρίως στα δικτυοενδοθηλικά κύτταρα του σπληνικού παρεγχύματος. Η χολερυθρίνη που απελευθερώνεται στο αίμα από την αποδόμηση των αιμοπρωτεϊνών αποκαλείται μη συζευγμένη ή έμμεση χολερυθρίνη και μεταφέρεται στο αίμα με μια ειδική πρωτείνη-όχημα, την λευκωματίνη ή αλβουμίνη. Στη συνέχεια η μη συζευγμένη χολερυθρίνη προσλαμβάνεται από το ήπαρ, όπου γίνεται η χημική σύζευξή της κυρίως με γλυκουρονικό οξύ και απεκκρίνεται στην χολή. Η συζευγμένη χολερυθρίνη αποκαλείται και συνδεδεμένη χολερυθρίνη ή άμεση χολερυθρίνη. Η συζευγμένη χολερυθρίνη, που απεκκρίνεται στην χολή εκχέεται στο δωδεκαδάκτυλο και στη συνέχεια στην περιοχή του εντέρου υδρολύεται από μικρόβια, με αποτέλεσμα παραγωγή (εκ νέου) μη συζευγμένης χολερυθρίνης. Η φυσιολογική μικροβιακή χλωρίδα επιδρά στη μη συζευγμένη χολερυθρίνη παράγοντας άχρωμες ουσίες τα ουροχολινογόνα, τα οποία οξειδούμενα παράγουν πορτοκαλόχροες χρωστικές που δίνουν χρώμα στα κόπρανα, τις ουροχολίνες. Ένα μέρος των ουροχολινογόνων (10-20%) απορροφάται παθητικά στο αίμα και επαναπροσλαμβάνεται από το ήπαρ. Ένα ελάχιστο ποσοστό διαφεύγει της ηπατικής πρόσληψης και απεκκρίνεται στα ούρα.

Η αύξηση της χολερυθρίνης προσδίδει μία κίτρινη όψη στο δέρμα και τους βλεννογόνους (ίκτερος). Η χολερυθρίνη στα ούρα είναι πάντα συζευγμένη χολερυθρίνη, με δεδομένο ότι η μη συζευγμένη χολερυθρίνη συνδέεται στο αίμα με αλβουμίνη και δεν διηθείται από τους νεφρούς. Η αύξηση της χολερυθρίνης των ούρων προκαλεί υπέρχρωση στα ούρα.

Ο ίκτερος προκαλείται από την αύξηση των επιπέδων κυρίως της ασύζευκτης ή την αύξηση των επιπέδων κυρίως της συζευγμένης χολερυθρίνης στον ορό και προέρχεται από διαταραχή σε οποιοδήποτε σημείο του κύκλου της χολερυθρίνης. Έτσι ελαττωματικά ερυθρά αιμοσφαίρια που κυκλοφορούν στο αίμα οδηγούν σε αύξηση της καταστροφής τους και αιμόλυση με αποτέλεσμα την αύξηση της μη συνδεδεμένης, κατά κύριο λόγο, χολερυθρίνης ενώ σε εξωηπατική απόφραξη των χοληφόρων, αυξημένη ποσότητα συνδεδεμένης χολερυθρίνης εισέρχεται στο αίμα.

Ανάλογα με το μηχανισμό διακρίνουμε πέντε κύριες κατηγορίες ικτερικών συνδρόμων:

1. Ίκτερος λόγω αυξημένης παραγωγής χολερυθρίνης (π.χ. αυξημένη καταστροφή ερυθρών αιμοσφαιρίων του αίματος λόγω αιμόλυσης)

2. Ίκτερος λόγω διαταραχής της πρόσληψης χολερυθρίνης από το ηπατικό κύτταρο (π.χ. σύνδρομο GILBERT)

3. Διαταραχή της σύζευξης της χολερυθρίνης (π.χ. σύνδρομο Grigler Najjar)

4. Διαταραχή της ηπατικής εκκρίσεως της συζευγμένης χολερυθρίνης (π.χ. φυματίωση ήπατος)

5. Μηχανική απόφραξη χοληφόρων (π.χ. χοληδοχολιθίαση)

Η σωστή παθολογική εξέταση έχει ζωτική σημασία για την ορθή αξιολόγηση και θεραπεία κάθε περίπτωσης.
Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη

Ιατρός Παθολόγος

Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά

24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:2106252770

E mail: amoschovaki@yahoo.gr.

Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα Παθολογίας:

http://twitter.com/amoschovaki H ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ TWITTER

http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ

http://worlddiseasedays.blogspot.com ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

 http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS (αγγλόφωνο)

http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ

http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ

http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ

http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1



ΥΨΗΛΗ (ΑΥΞΗΜΕΝΗ) ΧΟΛΕΡΥΘΡΙΝΗ

Η χολερυθρίνη του ορού είναι προϊόν αποδόμησης των πρωτεϊνών, που περιέχουν το δακτύλιο πορφυρίνης της αίμης. Στο φυσιολογικό άτομο, η συντριπτική πλειοψηφία της χολερυθρίνης που κυκλοφορεί στο αίμα προέρχεται από την διάσπαση των γερασμένων ερυθρών αιμοσφαιρίων. Η παραγωγή της χολερυθρίνης γίνεται κυρίως στα δικτυοενδοθηλικά κύτταρα του σπληνικού παρεγχύματος. Η χολερυθρίνη που απελευθερώνεται στο αίμα από την αποδόμηση των αιμοπρωτεϊνών αποκαλείται μη συνδεδεμένη ή μη συζευγμένη ή έμμεση χολερυθρίνη και μεταφέρεται στο αίμα με μια ειδική πρωτεΐνη-όχημα, την λευκωματίνη ή αλβουμίνη. Στη συνέχεια η μη συζευγμένη χολερυθρίνη προσλαμβάνεται από το ήπαρ, όπου γίνεται η χημική σύζευξή της κυρίως με γλυκουρονικό οξύ και απεκκρίνεται στην χολή. Η συνδεδεμένη ή συζευγμένη ή άμεση χολερυθρίνη που απεκκρίνεται στην χολή εκχέεται στο δωδεκαδάκτυλο και στη συνέχεια στην περιοχή του εντέρου υδρολύεται από μικρόβια, με αποτέλεσμα, εκ νέου, δημιουργία μη συζευγμένης χολερυθρίνης. Η φυσιολογική μικροβιακή χλωρίδα επιδρά στη μη συζευγμένη χολερυθρίνη παράγοντας άχρωμες ουσίες, τα ουροχολινογόνα, τα οποία οξειδούμενα σχηματίζουν πορτοκαλόχροες χρωστικές, που δίνουν χρώμα στα κόπρανα, τις ουροχολίνες. Ένα μέρος των ουροχολινογόνων (10-20%) απορροφάται παθητικά στο αίμα και επαναπροσλαμβάνεται από το ήπαρ. Ένα ελάχιστο ποσοστό διαφεύγει της ηπατικής πρόσληψης και απεκκρίνεται στα ούρα.


Η χολερυθρίνη στα ούρα είναι πάντα συζευγμένη χολερυθρίνη, με δεδομένο ότι η μη συζευγμένη χολερυθρίνη συνδέεται στο αίμα με αλβουμίνη και δεν διηθείται από τους νεφρούς. Η αύξηση της χολερυθρίνης των ούρων προκαλεί υπέρχρωση στα ούρα.

Η αύξηση της χολερυθρίνης προσδίδει μία κίτρινη όψη στο δέρμα και τους βλεννογόνους (ίκτερος).

Ο ίκτερος προκαλείται από την αύξηση των επιπέδων κυρίως της ασύζευκτης ή την αύξηση των επιπέδων κυρίως της συζευγμένης χολερυθρίνης στον ορό και προέρχεται από διαταραχή σε οποιοδήποτε σημείο του κύκλου της χολερυθρίνης. Έτσι ελαττωματικά ερυθρά αιμοσφαίρια που κυκλοφορούν στο αίμα οδηγούν σε αύξηση της καταστροφής τους και αιμόλυση, με αποτέλεσμα την αύξηση της μη συνδεδεμένης, κατά κύριο λόγο, χολερυθρίνης ενώ σε εξωηπατική απόφραξη των χοληφόρων, αυξημένη ποσότητα συνδεδεμένης χολερυθρίνης εισέρχεται στο αίμα.

Ανάλογα με το μηχανισμό διακρίνουμε πέντε κύριες κατηγορίες ικτερικών συνδρόμων:

1. Ίκτερος λόγω αυξημένης παραγωγής χολερυθρίνης (π.χ. αυξημένη καταστροφή ερυθρών αιμοσφαιρίων του αίματος λόγω αιμόλυσης)

2. Ίκτερος λόγω διαταραχής της πρόσληψης χολερυθρίνης από το ηπατικό κύτταρο (π.χ. σύνδρομο Gilbert)

3. Διαταραχή της σύζευξης της χολερυθρίνης (π.χ. σύνδρομο Grigler Najjar)

4. Διαταραχή της ηπατικής εκκρίσεως της συζευγμένης χολερυθρίνης (π.χ. φυματίωση ήπατος)

5. Μηχανική απόφραξη χοληφόρων (π.χ. χοληδοχολιθίαση)

Η σωστή παθολογική εξέταση και αξιολόγηση έχει ζωτική σημασία για την διαφορική διάγνωση και θεραπεία.

Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη


Ιατρός Παθολόγος


Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά


24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:2106252770


E mail: amoschovaki@yahoo.gr.

Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα Παθολογίας:


http://twitter.com/amoschovaki H ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ TWITTER


http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ


http://worlddiseasedays.blogspot.com ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS (αγγλόφωνο)


http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ


http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ


http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ


http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ


http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ


http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ


http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1

7/23/11

ΕΜΕΤΟΣ

Εμετός είναι η έξοδος από το στόμα περιεχομένου του στομάχου λόγω σύσπασης εντέρου και μυών του τοιχώματος της κοιλιάς και του θώρακα.

Παθοφυσιολογικώς, πολλοί πυρήνες του εγκεφαλικού στελέχους δίνουν την εντολή πρόκλησης του εμετού. Ποικίλα εμετικά ερεθίσματα σε πολλές θέσεις στο σώμα δρουν ως ενεργοποιητές του εμετού. Ο εμετός έχει κοινούς ενεργοποιητές με τη ναυτία. Για παράδειγμα την περίπτωση δυσάρεστων σκέψεων, χαρακτηριστική είναι η ενεργοποίηση κέντρων στον εγκεφαλικό φλοιό, στην περίπτωση μικροβιακών και μεταβολικών τοξινών η ενεργοποίηση κέντρων στον προμήκη, ενώ σε περιπτώσεις δυσπεψίας η διέγερση του πνευμονογαστρικού νεύρου στην κοιλιά. Οι υποδοχείς αφθονούν στα κοιλιακά όργανα και στον εγκέφαλο.

Το σύμπτωμα του εμετού, μπορεί να είναι περιστασιακό ή να εμφανίζεται σε χρόνια βάση, κατά κρίσεις ή μόνιμα. Στον εμετό που εμφανίζεται σε περιστασιακή βάση, ο πάσχων συχνά υποτιμά το σύμπτωμα, ενώ στην περίπτωση χρόνιων εμέτων, το σύμπτωμα είναι βασανιστικό και συνήθως οδηγεί τον πάσχοντα στο ιατρείο.

Το σύμπτωμα του εμετού αναπτύσσεται στις εξής κατηγορίες παθολογικών διαταραχών και νοσημάτων:

1. ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ

Κάθε νόσημα και παθολογική διαταραχή που προκαλεί διαταραχή της πέψης ή της κινητικότητας του γαστρεντερικού συστήματος ή απόφραξη του εντέρου προκαλεί ναυτία ή εμετό. Ποικίλα μικρόβια και ιοί που προσβάλλουν την περιοχή δημιουργούν επίσης, εμετό.

Τα νοσήματα και οι παθολογικές διαταραχές της κατηγορίας, μπορεί να μην εντοπίζονται στην κοιλιά, αλλά να επηρεάζουν τα όργανα της κοιλιάς «δευτεροπαθώς». Έτσι για παράδειγμα, εμετό δεν προκαλούν μόνο οι γαστρεντερίτιδες, ο ειλεός (απόφραξη εντέρου) και η σκωληκοειδίτιδα, αλλά και ο διαβήτης, η σκληροδερμία και η αμυλοείδωση, που προκαλούν καθυστερημένη κένωση στομάχου.

2. ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ

Κάθε παθολογική κατάσταση που ερεθίζει τον λαβύρινθο ή άλλα εγκεφαλικά κέντρα εμετού ευρίσκεται στην κατηγορία αυτή. Χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι της κατηγορίας είναι ο εμετός του ταξιδιού και η μηνιγγίτιδα.

3. ΚΑΡΔΙΟΠΝΕΥΜΟΝΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΟΠΝΕΥΜΟΝΙΚΕΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι της κατηγορίας είναι το έμφραγμα και η καρδιακή ανεπάρκεια.

4. ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΟΞΙΝΕΣ ΚΑΙ ΟΡΜΟΝΕΣ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΣΤΟ ΑΙΜΑ

Η κύηση αποτελεί ένα «φυσιολογικό» εκπρόσωπο της κατηγορίας. Ο κατάλογος των φαρμάκων, των μεταβολικών διαταραχών, των ορμονικών διαταραχών και των τοξινών που προκαλούν εμετό είναι μακρύς (π.χ. ουραιμία, κετοξέωση, αντικαρκινικά κ.λπ.).

5. ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ

Το άγχος και η κατάθλιψη μπορεί να πυροδοτήσουν εμέτους σε ευαίσθητα άτομα. Χαρακτηριστικοί είναι η εμφάνιση εμετών σε περιπτώσεις ιδιοπαθούς βουλιμίας.

Η σωστή ιατρική εξέταση έχει ζωτική σημασία στις περιπτώσεις εμετών. Ο τύπος της διαταραχής σε συνδυασμό με τα ευρήματα από την ιατρική εξέταση και το ιατρικό ιστορικό κατευθύνουν την διάγνωση. Σήμερα υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία.

Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη

Ιατρός Ειδική Παθολόγος

Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά

24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:2106252770

E mail: amoschovaki@yahoo.gr.


Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα Παθολογίας προς συμπληρωματική πληροφόρηση:

http://twitter.com/amoschovaki H ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ TWITTER

http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ

http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS

http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ

http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ

http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ

http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1.



ΝΑΥΤΙΑ

Nαυτία είναι το υποκειμενικό αίσθημα επικείμενου εμετού.

Παθοφυσιολογικώς, κεντρικά και περιφερικά ερεθίσματα ενεργοποιούν υποδοχείς που ευρίσκονται σε ποικίλα μέρη του σώματος, με αποτέλεσμα την δημιουργία του αισθήματος της ναυτίας. Το είδος και ο τύπος ενεργοποίησης διαφέρει από περίπτωση σε περίπτωση.

Για παράδειγμα την περίπτωση δυσάρεστων σκέψεων, χαρακτηριστική είναι η ενεργοποίηση κέντρων ναυτίας στον εγκεφαλικό φλοιό, στην περίπτωση μικροβιακών και μεταβολικών τοξινών η ενεργοποίηση κέντρων ναυτίας στον προμήκη, ενώ σε περιπτώσεις δυσπεψίας η διέγερση του πνευμονογαστρικού νεύρου στην κοιλιά. Οι υποδοχείς ναυτίας αφθονούν στα κοιλιακά όργανα και στον εγκέφαλο.

Το σύμπτωμα της ναυτίας, μπορεί να είναι περιστασιακό ή να εμφανίζεται σε χρόνια βάση, κατά κρίσεις ή μόνιμα. Στην ναυτία που εμφανίζεται σε περιστασιακή βάση, ο πάσχων συχνά υποτιμά το σύμπτωμα, ενώ στην χρόνια ναυτία, το σύμπτωμα είναι βασανιστικό και συνήθως οδηγεί τον πάσχοντα στο ιατρείο.

Το σύμπτωμα της ναυτίας αναπτύσσεται στις εξής κατηγορίες παθολογικών διαταραχών και νοσημάτων:

1. ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ

Κάθε νόσημα και παθολογική διαταραχή που προκαλεί διαταραχή της πέψης ή της κινητικότητας του γαστρεντερικού συστήματος ή απόφραξη του εντέρου προκαλεί ναυτία. Ποικίλα μικρόβια και ιοί που προσβάλλουν την περιοχή δημιουργούν επίσης, αισθήματα ναυτίας.

Τα νοσήματα και οι παθολογικές διαταραχές της κατηγορίας, μπορεί να μην εντοπίζονται στην κοιλιά, αλλά να επηρεάζουν τα όργανα της κοιλιάς «δευτεροπαθώς». Έτσι για παράδειγμα, ναυτία, δεν προκαλούν μόνο οι γαστρεντερίτιδες, η απόφραξη λεπτού εντέρου και το ευερέθιστο έντερο, αλλά και ο διαβήτης, η σκληροδερμία και η αμυλοείδωση, που προκαλούν καθυστερημένη κένωση στομάχου.

2. ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ

Κάθε παθολογική κατάσταση που ερεθίζει τον λαβύρινθο ή άλλα εγκεφαλικά κέντρα ναυτίας ευρίσκεται στην κατηγορία αυτή. Χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι της κατηγορίας είναι η ναυτία του ταξιδιού και ο καρκίνος εγκεφάλου.

3. ΚΑΡΔΙΟΠΝΕΥΜΟΝΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΟΠΝΕΥΜΟΝΙΚΕΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι της κατηγορίας είναι το έμφραγμα και η καρδιακή ανεπάρκεια.

4. ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΟΞΙΝΕΣ ΚΑΙ ΟΡΜΟΝΕΣ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΣΤΟ ΑΙΜΑ

Η κύηση αποτελεί ένα «φυσιολογικό» εκπρόσωπο της κατηγορίας. Ο κατάλογος των φαρμάκων, των μεταβολικών διαταραχών, των ορμονικών διαταραχών και των τοξινών που προκαλούν ναυτία είναι μακρύς (π.χ. ηπατική ανεπάρκεια, ουραιμία, αντιβίωση κ.λπ.).

5. ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ

Το άγχος και η κατάθλιψη μπορεί να πυροδοτήσουν αισθήματα ναυτίας σε ευαίσθητα άτομα.

Η σωστή ιατρική εξέταση έχει ζωτική σημασία στις περιπτώσεις ναυτίας. Ο τύπος της διαταραχής σε συνδυασμό με τα ευρήματα από την ιατρική εξέταση και το ιατρικό ιστορικό κατευθύνουν την διάγνωση. Σήμερα υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία.

Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη

Ιατρός Ειδική Παθολόγος

Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά

24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:2106252770

E mail: amoschovaki@yahoo.gr.
Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα Παθολογίας προς συμπληρωματική πληροφόρηση:

http://twitter.com/amoschovaki H ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ TWITTER

http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ

http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS

http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ

http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ

http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ

http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1.

7/22/11

ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΟΙ ΠΟΝΟΙ

Οι ψυχοσωματικοί πόνοι είναι πόνοι, που εμφανίζονται κατά την διάρκεια ψυχικών προβλημάτων. Για να χαρακτηριστεί ένας πόνος ως ψυχοσωματικός πόνος, η ενδελεχής ιατρική διερεύνηση δεν πρέπει να έχει αναδείξει υποκείμενη οργανική αιτία που τον προκαλεί.

Κατά την διάρκεια του stress και των ψυχικών προβλημάτων, γίνονται ορισμένες βιοχημικές αντιδράσεις και σωματικές προσαρμογές, οι οποίες ευθύνονται για την πρόκληση πόνου σε ευαίσθητα άτομα. Συγκεκριμένα προκαλείται αυξημένη έκκριση ορμονών του stress (π.χ. γλυκοκορτικοειδή κατεχολαμίνες), αύξηση της αρτηριακής πίεσης, αύξηση της καρδιακής παροχής, έκλυση ταχυκαρδίας. Η ανάγκη για αυξημένο καρδιακό έργο και οι αυξημένες απαιτήσεις σε οξυγόνο κατά την διάρκεια του stress, προκαλούν αυξημένη λειτουργία της καρδιακής αντλίας. Βιολογικά αντανακλαστικά, που ρυθμίζουν την λειτουργία των σπλάγχνων και δεν έχουν ακόμη μελετηθεί πλήρως, λειτουργούν κάτω από το επίπεδο της συνείδησης, υπάρχουν σε όλα τα σπλάγχνα και επηρεάζονται από ψυχολογικούς παράγοντες. Ορισμένες μελέτες αναδεικνύουν σημαντικές αυξήσεις στην παραγωγή χημικών ριζών από την υπερδραστηριότητα, οι οποίες ερεθίζουν τις ευαίσθητες νευρικές απολήξεις των νεύρων και προκαλούν πόνο. Διαταραχές στη σεροτονίνη και στα επίπεδα ενδορφινών, που εμπλέκονται στην ομαλή αίσθηση του πόνου επιδεινώνουν την κατάσταση. Ο ύπνος που δεν ξεκουράζει, συχνό φαινόμενο που συνοδεύει τις ψυχολογικές διαταραχές, εμποδίζει περαιτέρω την ανάκτηση των βιολογικών αμυντικών και ομοιοστατικών εφεδρειών του σώματος.

Οι σωματικές προσαρμογές που γίνονται κατά την διάρκεια των ψυχικών προβλημάτων, δεν είναι παντελώς αθώες. Η αυξημένη επιβάρυνση ζωτικών οργάνων, κινδυνεύει να προκαλέσει πρόωρη γήρανση και εξάντληση ζωτικών οργάνων, όταν τα ψυχολογικά προβλήματα και οι σωματικές προσαρμογές που τα συνοδεύουν (π.χ. δραστηριοποίηση συμπαθητικού νευροφυτικού συστήματος, ταχυκαρδία, αυξημένη πίεση), εγκαθίστανται μόνιμα.

Οι ψυχοσωματικοί πόνοι μπορεί να εμφανίζονται σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος, να είναι διάχυτοι ή εντοπισμένοι, να είναι επιφανειακοί (μυς – άρθρωση – δέρμα) ή βαθύτεροι (καρδιά – κεφάλι – κοιλιά). Εμφανίζονται με το ψυχικό πρόβλημα και εξαφανίζονται με την αποδρομή του.

Όταν ο ψυχοσωματικός πόνος είναι εντοπισμένος, οι συνηθέστερες εστίες εντόπισης είναι:

1. Το στήθος

Η αυξημένη λειτουργία της καρδιάς οισοφάγου στομάχου σε συνθήκες stress, προκαλεί πόνο ή κάψιμο στο στήθος, κατάσταση που πανικοβάλλει τον ασθενή, διότι εκλαμβάνεται συχνά ως καρδιακό επεισόδιο.

2. Η κοιλιά

Τα βιολογικά αντανακλαστικά που ρυθμίζουν την ομαλή κινητικότητα και λειτουργία του στομάχου και του εντέρου επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από ψυχολογικούς παράγοντες.

Το αποτέλεσμα είναι φούσκωμα και πόνος υπό την επήρεια ψυχικών συναισθημάτων, κατάσταση που μπορεί να συνοδεύεται από σπαστική κολίτιδα, λειτουργική δυσπεψία ή χρόνια δυσκοιλιότητα.

3. Το κεφάλι

Αρκετά σύνδρομα πρωτοπαθούς κεφαλαλγίας, με χαρακτηριστικό εκπρόσωπο την ημικρανία, παρουσιάζουν αυξημένη λειτουργική ευαισθησία του εγκεφάλου σε ψυχογενή ερεθίσματα. Το άτομο εμφανίζει βασανιστικές κρίσεις πονοκεφάλου, που πυροδοτούνται από σωρεία ψυχικών ερεθισμάτων.

Σήμερα η σωστή θεραπεία αποσκοπεί:

• Στην αποκατάσταση της λειτουργίας των ευαίσθητων νευροφυτικών αντανακλαστικών και των σωματικών οργάνων, που έχει απορυθμιστεί από ψυχογενείς παράγοντες.

• Στην αποτροπή σημαντικής επιβάρυνσης του σώματος και εγκατάστασης ψυχοσωματικού νοσήματος (π.χ. υπέρτασης, γαστρίτιδας-γαστροπάθειας)

• Στην διόρθωση των ψυχικών προβλημάτων.


Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη

Ιατρός Ειδική Παθολόγος

Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά

24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:2106252770

E mail: amoschovaki@yahoo.gr.


Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα Παθολογίας:

http://twitter.com/amoschovaki H ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ TWITTER

http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ

http://worlddiseasedays.blogspot.com ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

 http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS (αγγλόφωνο)

http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ

http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ

http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ

http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1











ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΓΗΡΑΝΣΗ

ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΓΗΡΑΝΣΗ

Η ανθρώπινη βιολογική γήρανση χαρακτηρίζεται από την προοδευτική μείωση των αμυντικών εφεδρειών και της ομοιοστατικής λειτουργίας των ιστών του σώματος. Η χρονολογική ηλικία στην οποία εκδηλώνεται το φαινόμενο και η ταχύτητα ανάπτυξης του φαινομένου ποικίλλει και επηρεάζεται από κληρονομικούς παράγοντες, συνήθειες, διατροφικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, έκθεση σε καπνό.

Κατά την διάρκεια του stress και των ψυχικών προβλημάτων, γίνονται ορισμένες βιοχημικές αντιδράσεις και σωματικές προσαρμογές, με σημαντικές παθολογικές επιπτώσεις.

Οι σωματικές προσαρμογές στο αυξημένο stress, περιλαμβάνουν την αυξημένη έκκριση ορμονών του stress (π.χ. γλυκοκορτικοειδή κατεχολαμίνες), την αύξηση της αρτηριακής πίεσης, την αύξηση της καρδιακής παροχής και την έκλυση ταχυκαρδίας. Η ανάγκη για αυξημένο καρδιακό έργο και οι αυξημένες απαιτήσεις σε οξυγόνο κατά την διάρκεια του stress, προκαλούν υπερδραστηριότητα της καρδιακής αντλίας. Οι σωματικές αυτές προσαρμογές αποσκοπούν στην προετοιμασία του σώματος για άμεση δράση και ήταν απαραίτητες στην φυλογενετική πορεία του ανθρώπου, για να αντιμετωπίσει συγκεκριμένες απειλές (π.χ. εμφάνιση άγριου ζώου, αντιμετώπιση παγετού κ.λπ.). Βιολογικά αντανακλαστικά, που ρυθμίζουν την λειτουργία των σπλάγχνων και δεν έχουν ακόμη μελετηθεί πλήρως, λειτουργούν κάτω από το επίπεδο της συνείδησης, υπάρχουν σε όλα τα σπλάγχνα και επηρεάζονται από ψυχολογικούς παράγοντες.

Η επίδραση του ψυχικού παράγοντα στο φαινόμενο της βιολογικής γήρανσης έχει καταγραφεί σε έρευνες. Αυτό συνάδει και με δεδομένα της καθημερινής κλινικής πρακτικής.

Οι υγιείς αιωνόβιοι παρουσιάζουν ορισμένα στοιχεία προσωπικότητας, που αναπαράγονται σε πολλές μελέτες, ανεξάρτητα από την χώρα στην οποία διαμένουν, το κοινωνικό επίπεδο, το μορφωτικό επίπεδο, την εθνικότητα των ερευνητών που πραγματοποιούν τις μελέτες: Παρουσιάζουν σε μεγάλο ποσοστό, θετική στάση απέναντι στην ζωή, φιλοσοφική αντίληψη αντιμετώπισης της καθημερινότητας, ανεπτυγμένο θρησκευτικό συναίσθημα, θετικές καθημερινές δραστηριότητες που τους εφοδιάζουν με θετική ενέργεια, θετικό προσανατολισμό και συγκεκριμένους στόχους, συνήθειες καθημερινής άσκησης επαρκούς ύπνου και αποχής από εξαρτήσεις.

Η προαγωγή του φαινομένου της γήρανσης από το stress, πιθανώς συνδέεται με αυξημένη λειτουργία ζωτικών οργάνων και εξάντλησή τους, όταν το ψυχολογικό πρόβλημα και οι σωματικές προσαρμογές που το συνοδεύουν (π.χ. δραστηριοποίηση συμπαθητικού νευροφυτικού συστήματος, ταχυκαρδία, αυξημένη πίεση), εγκαθίστανται μόνιμα. Οι διαταραχές στη σεροτονίνη και τα μειωμένα επίπεδα ενδορφινών που εμφανίζονται σε ορισμένες ψυχολογικές διαταραχές, προάγουν την βιολογική κόπωση. Ο ύπνος που δεν ξεκουράζει, συχνό φαινόμενο, που συνοδεύει τις ψυχολογικές διαταραχές, εμποδίζει περαιτέρω την ανάκτηση των βιολογικών αμυντικών και ομοιοστατικών εφεδρειών του σώματος. Ορισμένες μελέτες αναδεικνύουν σημαντικές αυξήσεις στην παραγωγή ελευθέρων ριζών που αποτελούν βιοχημικούς παράγοντες γήρανσης, σε άτομα που ευρίσκονται υπό την επήρεια μόνιμου stress. Μια ποικιλία ψυχικών παραγόντων, που ευρίσκονται στην ρίζα νοσηρών συνηθειών (π.χ. κάπνισμα, κατάχρηση αλκοόλ, πολυφαγία) συντελούν εμμέσως στην εμφάνιση οργανικών νοσημάτων.

Η διατήρηση της νεανικότητας σε αθλούμενα άτομα, πιθανώς συνδέεται και με την αυξημένη παραγωγή ενδορφινών. Ομοίως, η παράταση του μέσου όρου ζωής σε άτομα που κάνουν συνετή χρήση αλκοόλ, εν μέρει οφείλεται στις ευεργετικές δράσεις του αλκοόλ στην ψυχική σφαίρα και τις αλληλεπιδράσεις τους με βιολογικές παραμέτρους.

Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη

Ιατρός Ειδική Παθολόγος

Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά

24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:2106252770

E mail: amoschovaki@yahoo.gr.


Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα Παθολογίας:

http://twitter.com/amoschovaki H ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ TWITTER

http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ

http://worlddiseasedays.blogspot.com ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

 http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS (αγγλόφωνο)

http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ

http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ

http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ

http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1

ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΟΣΗΜΑΤΑ

Η επίδραση της ψυχικής σφαίρας σε κάθε σωματική παράμετρο και νόσημα, αποτελεί μία σημαντική παρατήρηση, εμφανή σε κάθε επαγγελματία, ο οποίος κατά την επαγγελματική του δραστηριότητα έρχεται σε επαφή με ασθενείς.

Κατά την διάρκεια του stress και των ψυχικών προβλημάτων, γίνονται ορισμένες βιοχημικές αντιδράσεις και σωματικές προσαρμογές, με σημαντικές παθολογικές επιπτώσεις.

Οι σωματικές προσαρμογές στο αυξημένο stress, περιλαμβάνουν την αυξημένη έκκριση ορμονών του stress (π.χ. γλυκοκορτικοειδή κατεχολαμίνες), την αύξηση της αρτηριακής πίεσης, την αύξηση της καρδιακής παροχής και την έκλυση ταχυκαρδίας. Οι σωματικές αυτές προσαρμογές αποσκοπούν στην προετοιμασία του σώματος για άμεση δράση και ήταν απαραίτητες στην φυλογενετική πορεία του ανθρώπου, για να αντιμετωπίσει συγκεκριμένες απειλές (π.χ. εμφάνιση άγριου ζώου, αντιμετώπιση παγετού κ.λπ.). Βιολογικά αντανακλαστικά, που ρυθμίζουν την λειτουργία των σπλάγχνων και δεν έχουν ακόμη μελετηθεί πλήρως, λειτουργούν κάτω από το επίπεδο της συνείδησης, υπάρχουν σε όλα τα σπλάγχνα και επηρεάζονται από ψυχολογικούς παράγοντες.

Η αυξημένη λειτουργία ζωτικών οργάνων, κινδυνεύει να προκαλέσει πρόωρη γήρανση και εξάντληση των ζωτικών οργάνων, όταν το ψυχολογικό πρόβλημα και οι σωματικές προσαρμογές που το συνοδεύουν (π.χ. δραστηριοποίηση συμπαθητικού νευροφυτικού συστήματος, ταχυκαρδία, αυξημένη πίεση), εγκαθίστανται μόνιμα. Οι διαταραχές στη σεροτονίνη και τα μειωμένα επίπεδα ενδορφινών που εμφανίζονται σε ορισμένες ψυχολογικές διαταραχές, προάγουν την βιολογική κόπωση. Ο ύπνος που δεν ξεκουράζει, συχνό φαινόμενο που συνοδεύει τις ψυχολογικές διαταραχές, εμποδίζει περαιτέρω την ανάκτηση των βιολογικών αμυντικών και ομοιοστατικών εφεδρειών του σώματος. Ορισμένες μελέτες αναδεικνύουν σημαντικές αυξήσεις στην παραγωγή ελευθέρων ριζών που αποτελούν βιοχημικούς παράγοντες γήρανσης, σε άτομα που ευρίσκονται υπό την επήρεια μόνιμου stress. Μια ποικιλία ψυχικών παραγόντων, που ευρίσκονται στην ρίζα νοσηρών συνηθειών (π.χ. κάπνισμα, κατάχρηση αλκοόλ, πολυφαγία) συντελούν εμμέσως στην εμφάνιση οργανικών νοσημάτων.

Παρά το γεγονός, ωστόσο, ότι κάθε νόσημα, λόγω των προαναφερόμενων δεδομένων, είναι ψυχοσωματικό νόσημα, ο όρος ψυχοσωματικό νόσημα στην Ιατρική χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει μόνο τα νοσήματα που συνδέονται άμεσα και σαφώς με την ύπαρξη κατάθλιψης ή αυξημένου άγχους και υπερέντασης.

Στα νοσήματα αυτά, η σωστή θεραπεία περιλαμβάνει και φάρμακα ή θεραπευτικές πρακτικές αποκατάστασης των βλαπτικών συνεπειών, που έχουν οι ψυχογενείς παράγοντες στους σωματικούς ιστούς που θίγονται.

Τα πιο σημαντικά από τα ψυχοσωματικά αυτά νοσήματα είναι:

• Το άσθμα

Το άσθμα είναι χρόνιο φλεγμονώδες νόσημα των αεραγωγών, που χαρακτηρίζεται από επεισόδια δύσπνοιας, βρογχόσπασμου, βήχα, συριγμού. Κατά την διάρκεια των επεισοδίων, ο βρογχόσπασμος μπορεί να είναι ιδιαίτερα σοβαρός: Στην περίπτωση αυτή, λόγω σοβαρής στένωσης των αεραγωγών, το οξυγόνο αδυνατεί να εισέλθει και χωρίς την άμεση και σωστή ιατρική αντιμετώπιση, η νόσος μπορεί να οδηγήσει στον θάνατο.

Το stress συντελεί με σαφή τρόπο στην παθογένεια του άσθματος. To άγχος προκαλεί αυξημένη αντίδραση των αεραγωγών σε φυσιολογικά ερεθίσματα, απότομη στένωση και ασφυξία σε ευαίσθητους ασθματικούς ασθενείς, ενώ συντελεί στην παθογένεια της νόσου.

• Καρδιακά επεισόδια

Η στεφανιαία νόσος είναι η πιο συχνή καρδιακή νόσος σήμερα. Είναι νόσος του αρτηριακού τοιχώματος, κατά την οποία υπάρχουν αλλοιώσεις του τοιχώματος των στεφανιαίων αγγείων και διαταραχή στην αιμάτωση της καρδιάς, την οποία αυτή αρδεύουν. Εκδηλώσεις της στεφανιαίας νόσου είναι η στηθάγχη, το έμφραγμα, οι αρρυθμίες, ο θάνατος. Η συσσώρευση λιπιδίων στο τοίχωμα της αρτηρίας και η ανάπτυξη αθηρωμάτωσης είναι η συνήθης παθολογοανατομική αλλοίωση στον πάσχοντα ασθενή.

Η σχέση των επεισοδίων stress με την πρόκληση οξέων καρδιακών επεισοδίων είναι σαφής στην περίπτωση των πασχόντων από στεφανιαία νόσο.

Η αύξηση της αρτηριακής πίεσης, η ανάγκη για αυξημένο καρδιακό έργο και οι αυξημένες απαιτήσεις σε οξυγόνο κατά την διάρκεια του stress, προκαλούν οξεία ανεπάρκεια της καρδιακής αντλίας, με πυροδότηση στεφανιαίων επεισοδίων και απορρύθμιση καρδιακής ανεπάρκειας σε πολλούς καρδιοπαθείς.

Η σχέση της κατάθλιψης και του stress στην παθογένεια της στεφανιαίας νόσου είναι λιγότερο σαφής, υποστηρίζεται όμως από αρκετές μελέτες και από δεδομένα της καθημερινής κλινικής πρακτικής.

• Η υπέρταση

Η αύξηση της αρτηριακής πίεσης είναι συχνό παθολογικό πρόβλημα σήμερα. Η ιδιοπαθής υπέρταση προκαλεί βλάβες σε όλα τα ζωτικά όργανα. Χωρίς την ενδεικνυόμενη φαρμακευτική αγωγή ο υπερτασικός κινδυνεύει από αιφνίδιο θάνατο, εγκεφαλικό επεισόδιο, νεφρική πάθηση, καρδιακή βλάβη, διαταραχές οράσεως, στυτική δυσλειτουργία. Ο κίνδυνος δυσμενών επιπλοκών είναι μεγαλύτερος, εάν ο υπερτασικός καπνίζει, πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη, έχει υψηλή χοληστερόλη αίματος, μεταβολικό σύνδρομο ή καταναλώνει αυξημένη ποσότητα αλκοόλ. Η ιδιοπαθής υπέρταση αποτελεί ένα από τα ψυχοσωματικά νοσήματα: Μελέτες σε πρωτόγονες κοινωνίες αναδεικνύουν πολύ χαμηλά ποσοστά υπέρτασης σε ορισμένες από αυτές, αποτελέσματα που δεν μπορούν να αποδοθούν αμιγώς σε κληρονομικούς, διαιτητικούς παράγοντες ή συνήθειες άσκησης.

Παρά το γεγονός ότι η σχέση όλων των μορφών της ιδιοπαθούς υπέρτασης με το stress δεν έχει αποδειχτεί πλήρως σε διπλές τυφλές μελέτες, η υπερβολική δραστηριότητα του συμπαθητικού συστήματος, που χαρακτηρίζει το αγχώδες άτομο, απορρυθμίζει την αρτηριακή πίεση σε πολλά ευαίσθητα άτομα. Στην κλινική πρακτική, η χορήγηση φαρμάκων και η άσκηση πρακτικών με αγχολυτική δράση (π.χ. αλλαγή εργασιακού περιβάλλοντος, ασκήσεις relax), αποκαθιστά τα υψηλά επίπεδα πίεσης σε αρκετά από τα άτομα αυτά.

• Το σύνδρομο χρόνιας λειτουργικής δυσκοιλιότητας, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και η λειτουργική δυσπεψία

Το σύνδρομο χρόνιας λειτουργικής δυσκοιλιότητας είναι η παθολογική κατάσταση κατά την οποία οι κενώσεις προκαλούν υπερβολική προσπάθεια κατά την αφόδευση ή ο ασθενής έχει δύο ή λιγότερες κενώσεις την εβδομάδα, χωρίς να υπάρχει υποκείμενο νόσημα, που να την προκαλεί. Το σύνδρομο χρόνιας λειτουργικής δυσκοιλιότητας είναι συχνό σήμερα και βαίνει αυξανόμενο.

Το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου χαρακτηρίζεται από ευερέθιστο έντερο και εντερικά συμπτώματα, που διαρκούν πάνω από τρεις μήνες και περιλαμβάνουν τυμπανισμό, κοιλιακό άλγος ή ευαισθησία με δύο τουλάχιστον από τα εξής χαρακτηριστικά:

 Διαταραχή στην υφή των κοπράνων, για παράδειγμα μπορεί να είναι σφιχτά ή υδαρή.

 Διαταραχή στην εμφάνιση ή την συχνότητα των κενώσεων, για παράδειγμα μπορεί να εμφανίζεται δυσκοιλιότητα εναλλασσόμενη με διάρροια.

 Το κοιλιακό άλγος ή η δυσανεξία ανακουφίζεται με την αφόδευση και μπορεί να συνοδεύεται από μετεωρισμό.

Στη λειτουργική δυσπεψία υπάρχει συχνό φούσκωμα, ξινίλα και δυσπεψία, χωρίς οργανικό υποκείμενο νόσημα.

Τα βιολογικά αντανακλαστικά που ρυθμίζουν την ομαλή κινητικότητα και λειτουργία του στομάχου και του εντέρου επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από ψυχολογικούς παράγοντες. Αρκετά άτομα με δυσπεψία, δυσκοιλιότητα ή ευερέθιστο έντερο έχουν ιστορικό σημαντικού ψυχικού τραύματος, σεξουαλικής παρενόχλησης ή ενεργό ψυχικό νόσημα, άγχος ή κατάθλιψη. Το άγχος και η κατάθλιψη επιδεινώνει ένα μεγάλο μέρος από τους πάσχοντες. Η ορθή αγωγή περιλαμβάνει και θεραπευτικά μέτρα που διορθώνουν την απορρυθμισμένη από ψυχογενείς παράγοντες λειτουργία των ευαίσθητων νευροφυτικών αντανακλαστικών.

• Η διαβρωτική γαστρίτιδα και η γαστρορραγία

Διαβρωτικές αλλοιώσεις στον βλεννογόνο του στομάχου από το stress, με μη εμφανείς αιμορραγικές εστίες, παρουσιάζονται εντός 72 ωρών στην πλειοψηφία των σοβαρά ασθενών. Παρά το γεγονός ότι η κατάσταση σπανίως οδηγεί σε γαστρορραγία, ο κίνδυνος γαστρορραγίας είναι μεγαλύτερος σε νοσοκομειακούς σοβαρά πάσχοντες ασθενείς συγκριτικά με τον γενικό πληθυσμό, κατάσταση η οποία, σε αρκετές περιπτώσεις, δε συνδέεται άμεσα με το ίδιο το νόσημα, αλλά με το stress που αυτό προκαλεί.

Η θεραπεία της διαβρωτικής γαστρίτιδας, που έχει ως αίτιο το stress, γίνεται με φάρμακα που μειώνουν τις βλαπτικές επιδράσεις του άγχους στον γαστρικό βλεννογόνο.

• Η πρωτοπαθής κεφαλαλγία

Το άτομο που πάσχει από πρωτοπαθή κεφαλαλγία, εμφανίζει βασανιστικές κρίσεις πονοκεφάλου. Αρκετά σύνδρομα πρωτοπαθούς κεφαλαλγίας, με χαρακτηριστικό εκπρόσωπο την ημικρανία, παρουσιάζουν αυξημένη λειτουργική ευαισθησία του εγκεφάλου στο stress και σε ορισμένα περιβαλλοντικά ερεθίσματα.

Η θεραπεία, στις περιπτώσεις αυτές, γίνεται με φάρμακα που μειώνουν τις βλαπτικές επιδράσεις του άγχους στο νευρικό σύστημα.

• Η ψυχογενής ζάλη και η λιποθυμία

Στη λιποθυμία το άτομο χάνει τη συνείδησή του. Του επεισοδίου αρκετές φορές, προηγείται ζάλη, ατονία, ναυτία, αίσθημα παλμών. Η απώλεια συνείδησης σπανίως διαρκεί πάνω από μερικά λεπτά.

Ορισμένα επεισόδια ζάλης και λιποθυμίας προκαλούνται από ψυχογενή ερεθίσματα. Ο ακριβής παθοφυσιολογικός μηχανισμός δεν έχει περιγραφεί πλήρως. Ψυχολογικοί παράγοντες, που διαταράσσουν τη σεροτονίνη, την αδενοσίνη και ενδογενή οπιοειδή συντελούν στην ενεργοποίηση αντανακλαστικών, που προκαλούν ζάλη ή λιποθυμία. Η αυξημένη συμπαθητική δραστηριότητα, συχνά προηγείται της συγκοπής, προκαλεί αυξημένο λίμνασμα αίματος στην καρδιά, φαινόμενο που συνδέεται με αυξημένη ενεργοποίηση μηχανουποδοχέων της περιοχής και κινητοποίηση αντανακλαστικών, τα οποία οδηγούν σε υπόταση, βραδυκαρδία, πτώση παροχής αίματος στον εγκέφαλο.

• Η ψυχογενής αϋπνία

Τα νευροβιολογικά συστήματα που ρυθμίζουν την ομαλή λειτουργία του κύκλου ύπνου εγρήγορσης και την καλή ποιότητα του ύπνου είναι σύνθετα και εξαιρετικά ευαίσθητα σε μία ποικιλία από παράγοντες όπως ορμόνες φάρμακα άγχος οργανικές διαταραχές. Ο φυσιολογικός ύπνος, αδρώς, όταν αναλυθεί με μια ειδική εξέταση, την πολυυπνογραφία, παρουσιάζει δύο μορφές:



Τον ύπνο REM (rapid eye movement), που χαρακτηρίζεται από ταχείες κινήσεις οφθαλμών, εμφανίζεται συνήθως την δεύτερη ώρα του ύπνου και καλύπτει το 20-25% του ολικού ύπνου



Τον ύπνο non REM (non rapid eye movement) που δεν παρουσιάζει ταχείες κινήσεις οφθαλμών και κυριαρχεί στο πρώτο τρίτο της νύχτας.

Στο πρώτο τρίτο της νύχτας κυριαρχεί ο NREM στάδια 3 και 4 (ύπνος των βραδέων κυμάτων). Ο ύπνος REM και non REM εναλλάσσονται κατά την διάρκεια της νύχτας με μέση διάρκεια κύκλου 90-110 λεπτά.

Ποικίλες ψυχικές διαταραχές αλλοιώνουν την φυσιολογική αυτή αρχιτεκτονική του ύπνου, όπως διαπιστώνεται με σαφήνεια στην πολυυπνογραφία.

Στην κατάθλιψη, για παράδειγμα, γενικώς εμφανίζεται μειωμένος λανθάνοντας χρόνος εμφάνισης ύπνου REM, συντομευμένο πρώτο επεισόδιο ύπνου NREM και παρατεταμένο πρώτο επεισόδιο, ενώ στην αγχώδη διαταραχή, δεν εμφανίζονται διαταραχές στον ύπνο REM και στον ύπνο των βραδέων κυμάτων.

• Τα ψυχογενή επεισόδια ναυτίας και εμέτου

Στα αισθήματα ναυτίας και εμετού εμπλέκονται ειδικά κέντρα στον φλοιό του εγκεφάλου, το εγκεφαλικό στέλεχος, τον λαβύρινθο και πολλαπλές περιφερικές και κεντρικές νευρομυϊκές εστίες στο έντερο, στο φάρυγγα, στον θώρακα. Παρά το γεγονός ότι τα περισσότερα επεισόδια ναυτίας και εμέτου έχουν οργανική βάση, οι δυσάρεστες σκέψεις και οσμές διεγείρουν κέντρα ναυτίας και εμέτου στον εγκεφαλικό φλοιό, ενώ οι διαταραχές της γαστρεντερικής κινητικότητας που προκαλούν ποικίλες ψυχολογικές διαταραχές ενεργοποιούν αντανακλαστικά ναυτίας και εμετού λόγω καθυστερημένης γαστρικής κένωσης.

• Η στυτική δυσλειτουργία

Η στυτική δυσλειτουργία στον άνδρα, χαρακτηρίζεται από αδυναμία στύσης ή ανεπάρκεια στύσης. Ακόμη και στην περίπτωση στυτικής δυσλειτουργίας οργανικής αιτιολογίας, το άγχος, που δημιουργείται, προκαλεί έντονη διέγερση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος και αύξηση του τόνου του λείου μυϊκού συστήματος του πέους. Επιπλέον, αναστέλλονται αντανακλαστικά, που είναι απαραίτητα για την ομαλή λειτουργία της ανδρικής στύσης.

• Διαταραχές εμμήνου ρήσεως.

Η ψυχογενής αμηνόρροια είναι χαρακτηριστική εκπρόσωπος της κατηγορίας, στην οποία το έντονο άγχος, προκαλεί αναστολή της λειτουργίας του υποθαλάμου και διακοπή γυναικείας περιόδου. Ο υποθάλαμος είναι τμήμα του εγκεφάλου, το οποίο δίνει την εντολή, για να γίνει η ομαλή κυκλική ορμονική λειτουργία στην γυναίκα αναπαραγωγικής ηλικίας.

• Διαταραχές όρεξης, ψυχογενής και νευρική ανορεξία, ιδιοπαθής και ψυχογενής βουλιμία

Η όρεξη είναι το αίσθημα επιθυμίας για φαγητό, το οποίο ρυθμίζεται από υποθαλαμικά, σε συνδυασμό με ανώτερα φλοιώδη κέντρα. Τα κέντρα αυτά είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητα σε ψυχογενή ερεθίσματα.

Στη ψυχογενή και στη νευρική ανορεξία, οι πάσχοντες παρουσιάζουν ελάττωση του μεγέθους, του αριθμού ή της σύστασης των γευμάτων που καταναλώνουν στην καθημερινότητα, ενώ η ανορεξία μπορεί να αφορά όλα ή ορισμένα φαγητά. Απώλεια βάρους, μυϊκή ατροφία, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, συμπτώματα αβιταμινώσεων (π.χ. ξηροδερμία και θολερότητα επιπεφυκότων από έλλειψη βιταμίνης Α, παραισθησίες, αναιμία και δερματίτιδες από έλλειψη βιταμινών Β), δερματικές αλλοιώσεις, οφθαλμολογικά προβλήματα, διαταραχές εμμήνων κύκλων στις γυναίκες, μπορεί να εμφανιστούν.

Η νευρογενής ανορεξία είναι ένα σύνδρομο άγνωστης αιτιολογίας, που συνδέεται σαφώς με ψυχολογικούς παράγοντες, διαταραχή της αντίληψης της εικόνας του σώματος, φόβο παχυσαρκίας. Οι ασθενείς παρουσιάζουν απώλεια βάρους και σημαντικές ελλείψεις ζωτικών για το σώμα ουσιών. Σε σοβαρές περιπτώσεις εμφανίζονται δυσανεξία στο ψύχος, βραδυκαρδία, υπόταση, υποθερμία, αναιμία, αύξηση ουρίας, διαταραχές ηλεκτρολυτών.

Η ιδιοπαθής και η ψυχογενής βουλιμία χαρακτηρίζεται από επεισόδια υπερφαγίας, συχνά γλυκισμάτων και φαγητών πλούσιων σε λίπος. Τα επεισόδια συχνά ακολουθούν χρήση καθαρτικών ή διουρητικών, τεχνητή πρόκληση εμέτων ή περίοδοι νηστείας που προετοιμάζουν το επόμενο βουλιμικό επεισόδιο. Στη ψυχογενή βουλιμία η αιτία είναι καθαρά ψυχογενής, στην ιδιοπαθή βουλιμία υπάρχει ένα σύνολο ψυχοσωματικών διαταραχών που περιλαμβάνουν αυξημένη ψυχολογική ευαισθησία, διαταραχές της λειτουργίας της σεροτονίνης του σώματος, διαταραχή στην απελευθέρωση της χολοκυστοκινίνης από το έντερο. Προκαλείται αποδιοργάνωση των οργανικών συστημάτων, ως αποτέλεσμα των βουλιμικών επεισοδίων και των διαταραχών που έχουν άμεση συνάφεια με αυτά (π.χ. πρόκληση εμέτων, νυχτερινά γεύματα, χρήση καθαρτικών). Διαταραχές ηλεκτρολυτών, άνοδος της παγκρεατικής αμυλάσης, διαταραχές εμμήνου ρήσεως, ρήξη οισοφάγου ή στομάχου, γαστρεντερικές διαταραχές, οιδήματα, αύξηση αλδοστερόνης είναι παθολογικά προβλήματα, που ενίοτε χρήζουν νοσηλείας.

• Νοσήματα που απαιτούν αυξημένη ετοιμότητα ανοσοποιητικού (π.χ. καρκινώματα λοιμώξεις)

Το ανθρώπινο σώμα δέχεται καθημερινά την επίθεση του χρόνου, πληθώρας τοξινών και λοιμογόνων παραγόντων, που συχνά επιτελείται σε υποσυνείδητο επίπεδο. Η σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού έχει ζωτική σημασία για την επιβράδυνση της βιολογικής γήρανσης και την αποφυγή εμφάνισης ορισμένων νοσημάτων, όπως είναι οι αλλεργίες, τα καρκινώματα, τα αυτοάνοσα νοσήματα, οι επικίνδυνες λοιμώξεις, το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης. Για παράδειγμα, στον καρκίνο, αναπτύσσεται ανεξέλεγκτος πολλαπλασιασμός κυττάρων στο σημείο που δημιουργείται ο καρκίνος, φαινόμενο που εάν δεν κατασταλεί από το ανοσοποιητικό σύστημα, έχει ως συνέπεια τα ανώμαλα κύτταρα να κατακλύσουν σταδιακά μέσω της κυκλοφορίας του αίματος όλα τα ζωτικά όργανα του οργανισμού, τα οποία προοδευτικά εκπίπτουν λειτουργικά και πεθαίνουν.

Το αμυντικό σύστημα του ανθρώπου περιλαμβάνει πολλούς μηχανισμούς άμυνας και προστασίας. Βασικό ρόλο στην άμυνα του οργανισμού έχουν τα λευκά αιμοσφαίρια και ορισμένες χημικές ουσίες του αίματος που προσηλώνονται στους ξένους οργανισμούς και τις τοξίνες και τους καταστρέφουν. Η παραγωγή των λευκών αιμοσφαιρίων γίνεται από το μυελό των οστών και από τα λεμφικά όργανα. Τα λευκά αιμοσφαίρια, που κυκλοφορούν στο αίμα περιλαμβάνουν τα ουδετερόφιλα πολυμορφοπύρηνα, τα ηωσινόφιλα πολυμορφοπύρηνα, τα βασεόφιλα πολυμορφοπύρηνα, τα μονοπύρηνα, τα λεμφοκύτταρα, τα πλασματοκύτταρα. Εκτός όμως από τα κινητά λευκά αιμοσφαίρια που κατευθύνονται μέσω του αίματος προς το λοιμογόνο και τον ιστό που φλεγμαίνει, υπάρχουν σε διάφορους ιστούς καθηλωμένα ιστικά μακροφάγα που αρχίζουν άμεσα την καθαρτική τους αποστολή, όταν ο ιστός υποστεί κάποια βλάβη. Χημικές ουσίες έχουν ειδικές δράσεις. Επί παραδείγματι, μία ομάδα πρωτεϊνών του ορού, η ομάδα του συμπληρώματος, προσκολλάται στην επιφάνεια παθογόνων και τα καταστρέφει, ενώ οι κυτοκίνες (π.χ. οι ιντερλευκίνες, η ιντερφερόνη α, παράγοντας νέκρωσης όγκων (TNF)), συντελούν στην ρύθμιση ανοσιακών, αποτοξινωτικών και αιμοποιητικών διεργασιών.

Μελέτες έχουν αναδείξει καλύτερους δείκτες λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος, σε άτομα με καλή ψυχική κατάσταση. Τα άτομα αυτά εμφανίζουν δυσκολότερα λοιμώξεις μετά από επαφή με παθογόνα, συγκριτικά με τα υγιή άτομα. Παρά το γεγονός ότι δεν έχει τεκμηριωθεί επαρκώς η συμβολή του ψυχικού παράγοντα στην παθογένεια του καρκίνου, ορισμένες μελέτες αναδεικνύουν καλύτερη αντίσταση σε καρκινογόνα σε άτομα με θετική στάση απέναντι στη ζωή. Σε ορισμένες αλλεργίες, που αποτελούν μία υπερβολική απάντηση του ανοσοσοποιητικού σε αντιγόνα, έχει αναδειχτεί επαρκώς η σχέση των εξάρσεων με συναισθηματικούς παράγοντες (π.χ. ατοπική δερματίτις).

Το ιδιοπαθές σύνδρομο χρόνιας κόπωσης χαρακτηρίζεται από γενικευμένη κόπωση, που περιλαμβάνει καθολική αδυναμία εύκολη κούραση διανοητική εξασθένηση εξάμηνης διάρκειας (ή παραπάνω), χωρίς υποκείμενο συγκεκριμένο οργανικό νόσημα.

Τέσσερα ή περισσότερα από τα παρακάτω σημεία εμφανίζονται:

 Διαταραχές της μνήμης και της συγκέντρωσης που δεν προκαλούνται από φάρμακα, αλκοόλ ή ουσίες

 Μυϊκοί πόνοι

 Πόνοι στις αρθρώσεις

 Ύπνος που δεν ξεκουράζει

 Κακουχία μετά από άσκηση

 Εμφάνιση πονοκεφάλου που δεν προϋπήρχε

 Ευαίσθητοι τραχηλικοί ή μασχαλιαίοι λεμφαδένες

 Πονόλαιμος

Οι μελέτες αναδεικνύουν την παρουσία φλεγμονής ή ανωμαλίας του ανοσοποιητικού που πυροδοτεί την εμφάνιση του συνδρόμου σε συνδυασμό με μεγαλύτερη συναισθηματική αστάθεια και νευροφυτική ευαισθησία. Επίσης υπάρχει υψηλότερη πιθανότητα αναφοράς ενός σημαντικού παιδικού τραύματος, συγκριτικώς με τα υγιή άτομα.



Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη

Ιατρός Ειδική Παθολόγος

Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά

24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:2106252770

E mail: amoschovaki@yahoo.gr.



Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα Παθολογίας:

http://twitter.com/amoschovaki H ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ TWITTER

http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ

http://worlddiseasedays.blogspot.com ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

 http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS (αγγλόφωνο)

http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ

http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ

http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ

http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1

7/16/11

ΥΨΗΛΗ ΣΥΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΕΣΗ (ΑΥΞΗΜΕΝΗ "ΜΕΓΑΛΗ" ΠΙΕΣΗ-ΥΨΗΛΗ "ΜΕΓΑΛΗ" ΠΙΕΣΗ)

Σε κατά τα λοιπά υγιείς ανθρώπους, συστολική υπέρταση υπάρχει, όταν ο μέσος όρος των μετρήσεων των μετρήσεων της συστολικής πίεσης («μεγάλη» πίεση), είναι μεγαλύτερος ή ίσος από 140mmHg.

H πίεση του αίματος στο φυσιολογικό άτομο, διατηρείται σε στενά όρια, υπακούοντας σε πολλά συστήματα ρύθμισης. Πολύπλοκοι νευρικοί και ορμονικοί υποδοχείς αντιδρούν ταχέως και σε βάθος χρόνου σε μικρές μεταβολές της πίεσης του αίματος. Όταν η πίεση του αίματος τείνει να μειωθεί, ποικίλοι νευροορμονικοί μηχανισμοί προκαλούν αγγειοσυστολή, με αποτέλεσμα την αποκατάσταση της πίεσης σε φυσιολογικά επίπεδα. Το αντίθετο φαινόμενο πραγματοποιείται, όταν η πίεση τείνει να αυξηθεί. Σημαντικό ρόλο έχει ο νεφρικός ηθμός, ο οποίος μέσω έκκρισης ορμονών και ελέγχου των υγρών του σώματος, συντελεί στην φυσιολογική διατήρηση της αρτηριακής πίεσης.

Στους ενήλικες η πίεση αυξάνεται με την πάροδο της ηλικίας, φαινόμενο που σχετίζεται με την ανάπτυξη αθηροσκλήρυνσης στο τοίχωμα των αγγείων στα οποία ρέει το αίμα. Με τη σκλήρυνση των αγγείων, ανεπαρκούν οι μηχανισμοί φυσιολογικής διαστολής συστολής του αγγείου με αποτέλεσμα την αύξηση της αρτηριακής πίεσης, κυρίως μάλιστα της συστολικής. Σε ορισμένους υπερήλικες, η συστολική πίεση υπερβαίνει τα 20 mmHg. Στους ενήλικες η διαστολική πίεση αυξάνεται επίσης έως το 55ο έτος περίπου, μετά το οποίο παρουσιάζει τάσεις μείωσης. Στο φυσιολογικό άτομο, μετά το 60ό έτος, αυξάνει η διαφορά συστολικής διαστολικής πίεσης. Έτσι η μεμονωμένη συστολική υπέρταση εγκαθίσταται μόνιμα σε πολλά άτομα με την πάροδο της ηλικίας. Μεμονωμένη συστολική υπέρταση με χαμηλή ή φυσιολογική διαστολική, εκτός από την αρτηριοσκλήρυνση και την ηλικία προκαλεί μία ποικιλία νοσημάτων και φυσιολογικών καταστάσεων (π.χ. ανεπάρκεια αορτής, πυρετός, αρτηριοφλεβικό συρίγγιο, ορμονικές διαταραχές), που πρέπει να διερευνώνται με επάρκεια κατά την ιατρική εξέταση.

Εκτός από την ηλικία και τους φυσιολογικούς μηχανισμούς φθοράς των ρυθμιστικών συστημάτων, σημαντικοί προδιαθεσικοί παράγοντες για την ανάπτυξη συστολικής υπέρτασης είναι η δυσμενής κληρονομικότητα, η παχυσαρκία, η κατάχρηση αλκοόλ, το άγχος, η καθιστική ζωή, το μεταβολικό σύνδρομο. Όταν η συστολική υπέρταση προκαλείται από συγκεκριμένο υποκείμενο νόσημα ή βλάβη (π.χ. νεφροπάθεια, παθήσεις του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος, φάρμακα) πρόκειται για δευτεροπαθή συστολική υπέρταση. Αρκετά από τα αίτια της δευτεροπαθούς συστολικής υπέρτασης, προκαλούν αύξηση και στην τιμή της διαστολικής πίεσης.

Ανεξαρτήτως αιτίου, η μόνιμη συστολική υπέρταση προκαλεί βλάβες σε όλα τα ζωτικά όργανα. Χωρίς την ενδεικνυόμενη φαρμακευτική αγωγή, ο υπερτασικός κινδυνεύει από εγκεφαλικό επεισόδιο, άνοια, νεφρική πάθηση, απόφραξη καρδιακής αρτηρίας, διαταραχές οράσεως, ανδρική ανικανότητα και άλλες παθήσεις. Ο κίνδυνος δυσμενών επιπλοκών είναι μεγαλύτερος, εάν ο υπερτασικός καπνίζει, έχει υψηλή χοληστερόλη αίματος, καταναλώνει αυξημένη ποσότητα αλκοόλ ή πάσχει από ορισμένα νοσήματα όπως σακχαρώδη διαβήτη, αποφρακτική αγγειοπάθεια, μεταβολικό σύνδρομο.

Η Ιατρική Επιστήμη σήμερα, συνιστά προληπτική τροποποίηση των συνηθειών διαβίωσης στις περιπτώσεις οριακά φυσιολογικών τιμών συστολικής αρτηριακής πίεσης (80 και 89 mmHg).

Τι πρέπει να γνωρίζετε επιπροσθέτως:

• Η αυξημένη συστολική πίεση προκαλεί δυσλειτουργία καρδιάς, υπερτροφία, αρρυθμίες, διαταραχές στην ροή του αίματος, ισχαιμία μυοκαρδίου. Η συστολική αρτηριακή πίεση και η πίεση σφυγμού είναι πιο ισχυροί δείκτες καρδιαγγειακών νοσημάτων από την διαστολική αρτηριακή πίεση σε ηλικιωμένους.

• Η επίπτωση των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων αυξάνεται προοδευτικά με την αύξηση της αρτηριακής πίεσης, ιδιαίτερα της συστολικής σε άτομα άνω των 65 ετών. Η συστολική υπέρταση σχετίζεται με νοητική έκπτωση, εγκεφαλικά έμφρακτα και αιμορραγίες. Υπέρμετρη αύξηση της πίεσης, προκαλεί εγκεφαλοπάθεια με εμέτους, ναυτία, πονοκέφαλο, διαταραχή της νοητικής λειτουργίας.

• Η υπέρταση προκαλεί νεφρική βλάβη, που σχετίζεται κυρίως σύμφωνα με μελέτες με τη συστολική παρά με την διαστολική αρτηριακή πίεση.

• Η αποκατάσταση της συστολικής πίεσης με την ενδεικνυόμενη θεραπεία προστατεύει από επικίνδυνες επιπλοκές. Σήμερα εκτός από χημικά φάρμακα, υπάρχουν και αποτελεσματικά φυσικά φάρμακα σε συνδυασμό με αποτελεσματικές διατροφικές παρεμβάσεις.

• Η δραστική μείωση μεμονωμένης ήπιας, μεμονωμένης συστολικής υπέρτασης σε υπερηλίκους, δε συνιστάται.



Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη

Ιατρός Ειδική Παθολόγος

Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά

24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:2106252770

E mail: amoschovaki@yahoo.gr.


Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα Παθολογίας:

http://twitter.com/amoschovaki H ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ TWITTER

http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ

http://worlddiseasedays.blogspot.com ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

 http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS (αγγλόφωνο)

http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ

http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ

http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ

http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1

ΥΨΗΛΗ ΔΙΑΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΕΣΗ (ΑΥΞΗΜΕΝΗ "ΜΙΚΡΗ" ΠΙΕΣΗ-ΥΨΗΛΗ "ΧΑΜΗΛΗΠΙΕΣΗ"-ΥΨΗΛΗ "ΜΙΚΡΗ" ΠΙΕΣΗ-ΜΕΓΑΛΗ "ΜΙΚΡΗ" ΠΙΕΣΗ)

Σε κατά τα λοιπά υγιείς ανθρώπους, αυξημένη διαστολική πίεση υπάρχει, όταν ο μέσος όρος των μετρήσεων της διαστολικής πίεσης («μικρή» πίεση), είναι μεγαλύτερος ή ίσος από 90mmHg, όπως μετράται με ειδικά όργανα, τα επαγγελματικά ιατρικά πιεσόμετρα.

Κατά την διάρκεια της λειτουργίας της, η καρδιά εξωθεί το αίμα προς την περιφέρεια. Η πίεση του αίματος μετράται με ειδικά όργανα, τα πιεσόμετρα και περιλαμβάνει ένα συστολικό στοιχείο (μεγάλη πίεση) που αντιστοιχεί στην φάση της καρδιακής συστολής και ένα διαστολικό στοιχείο (μικρή πίεση) που αντιστοιχεί στην φάση της καρδιακής διαστολής. Στα άτομα με υψηλή διαστολική (μικρή) πίεση, ενώ η συστολική πίεση διατηρείται συχνά σε φυσιολογικά επίπεδα, η διαστολική πίεση μετράται αυξημένη.

H πίεση του αίματος στο φυσιολογικό άτομο, διατηρείται σε στενά όρια, υπακούοντας σε πολλά συστήματα ρύθμισης. Πολύπλοκοι νευρικοί και ορμονικοί υποδοχείς αντιδρούν ταχέως και σε βάθος χρόνου σε μικρές μεταβολές της πίεσης του αίματος. Όταν η πίεση του αίματος τείνει να μειωθεί, ποικίλοι νευροορμονικοί μηχανισμοί προκαλούν αγγειοσυστολή, με αποτέλεσμα την αποκατάσταση της πίεσης σε φυσιολογικά επίπεδα. Το αντίθετο φαινόμενο πραγματοποιείται, όταν η πίεση τείνει να αυξηθεί. Σημαντικό ρόλο έχει ο νεφρικός ηθμός, ο οποίος μέσω έκκρισης ορμονών και ελέγχου των υγρών του σώματος, συντελεί στην φυσιολογική διατήρηση της αρτηριακής πίεσης.

Η αρτηριακή πίεση αυξάνεται με την πάροδο της ηλικίας (αν και όχι απαραιτήτως σε παθολογικά επίπεδα). Η αύξηση της πίεσης με την ηλικία, σχετίζεται με την ανάπτυξη αθηροσκλήρυνσης στο τοίχωμα των αγγείων και με την κόπωση των πολύπλοκων συστημάτων ρύθμισης της αρτηριακής πίεσης. Με τη σκλήρυνση των αγγείων, ανεπαρκούν οι μηχανισμοί φυσιολογικής διαστολής συστολής του αγγείου, ενώ και τα νευροορμονικά και νεφρικά συστήματα λειτουργούν με μειωμένη επάρκεια. Τα φαινόμενα αυτά αφορούν τόσο το συστολικό, όσο και το διαστολικό στοιχείο της αρτηριακής πίεσης, στα άτομα με υψηλή διαστολική πίεση όμως, η διαταραχή αφορά κυρίως το διαστολικό στοιχείο.

Στους ενήλικες η διαστολική πίεση αυξάνεται έως το 55ο έτος περίπου (αν και όχι απαραιτήτως σε παθολογικά επίπεδα), μετά το οποίο παρουσιάζει τάσεις μείωσης. Παρά την πτωτική τάση της διαστολικής πίεσης μετά το 55ο έτος, σε αρκετά άτομα η διαστολική πίεση εξακολουθεί να παραμένει υψηλή, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη διαστολικής υπέρτασης.

Εκτός από την ηλικία και τους φυσιολογικούς μηχανισμούς φθοράς των ρυθμιστικών συστημάτων, σημαντικοί προδιαθεσικοί παράγοντες για την ανάπτυξη διαστολικής υπέρτασης είναι η δυσμενής κληρονομικότητα, η παχυσαρκία, η κατάχρηση ουσιών (π.χ. αλκοόλ), το άγχος, η καθιστική ζωή, το μεταβολικό σύνδρομο. Όταν η διαστολική πίεση προκαλείται από συγκεκριμένο υποκείμενο νόσημα ή βλάβη (π.χ. νεφροπάθεια, παθήσεις ορμονών, φάρμακα) τότε πρόκειται για δευτεροπαθή διαστολική υπέρταση.

Η μακροχρόνια αύξηση της διαστολικής πίεσης προκαλεί αθηρωμάτωση, απόφραξη αγγείων. Οι διαταραχές από την ανάπτυξη των βλαβών σε περιφερικά αγγεία είναι ποικίλες (στυτική δυσλειτουργία, διαλείπουσα χωλότητα κ.λπ.). Ο κίνδυνος δυσμενών επιπλοκών είναι μεγαλύτερος, εάν ο υπερτασικός καπνίζει, έχει υψηλή χοληστερόλη αίματος, καταναλώνει αυξημένη ποσότητα αλκοόλ ή πάσχει από ορισμένα νοσήματα όπως σακχαρώδη διαβήτη, αποφρακτική αγγειοπάθεια, μεταβολικό σύνδρομο.
Ειδικώς στην περίπτωση της καρδιάς, προκαλείται διαστολική δυσλειτουργία καρδιάς, υπερτροφία, αρρυθμίες, διαταραχές στην ροή του αίματος, ισχαιμία μυοκαρδίου. Ο κίνδυνος καρδιακού νοσήματος σε νεώτερα άτομα, ενώ διπλασιάζεται σε κάθε αύξηση της συστολικής πίεσης κατά 20 mmHg, στην περίπτωση της αυξημένης διαστολικής πίεσης διπλασιάζεται σε κάθε αύξηση μόλις κατά 10 mmHg. Στην περίπτωση του εγκεφάλου η διαστολική υπέρταση σχετίζεται με νοητική έκπτωση, εγκεφαλικά επεισόδια. Υπέρμετρη αύξηση της διαστολικής πίεσης, προκαλεί εγκεφαλοπάθεια με εμέτους, ναυτία, πονοκέφαλο, διαταραχή της νοητικής λειτουργίας. Στο νεφρικό ιστό, η αυξημένη διαστολική πίεση προκαλεί νεφρική βλάβη, η οποία αφορά κυρίως τα προσπειραματικά αρτηρίδια. Προκαλούνται βλάβες στα νεφρικά σπειράματα και στα μετασπειραματικά νεφρικά μόρια.

Τι πρέπει να γνωρίζετε επιπροσθέτως:

• Η μεμονωμένη αύξηση της διαστολικής πίεσης αφορά κυρίως νεώτερους ασθενείς χωρίς άλλα προβλήματα υγείας και δυστυχώς οδηγεί συχνά σε εφησυχασμό.

• Η Ιατρική Επιστήμη σήμερα, συνιστά προληπτική τροποποίηση των συνηθειών διαβίωσης στις περιπτώσεις οριακά φυσιολογικών τιμών διαστολικής αρτηριακής πίεσης (80 και 89 mmHg).

• Η αποκατάσταση της διαστολικής πίεσης με την ενδεικνυόμενη θεραπεία προστατεύει από επικίνδυνες επιπλοκές. Σήμερα εκτός από χημικά φάρμακα, υπάρχουν και αποτελεσματικά φυσικά φάρμακα σε συνδυασμό με αποτελεσματικές διατροφικές παρεμβάσεις.

Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη

Ιατρός Ειδική Παθολόγος

Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά

24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:2106252770

E mail: amoschovaki@yahoo.gr.

 
Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα Παθολογίας:

http://twitter.com/amoschovaki H ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ TWITTER

http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ

http://worlddiseasedays.blogspot.com ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS (αγγλόφωνο)

http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ

http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ

http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ

http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1