ΧΑΜΗΛΟΣ ΑΙΜΑΤΟΚΡΙΤΗΣ

Ο αιματοκρίτης είναι μια εξέταση αίματος που μετρά το ποσοστό του όγκου του ολικού αίματος που αποτελείται από ερυθρά αιμοσφαίρια.

Τα φυσιολογικά όρια κυμαίνονται ανάλογα με τη μέθοδο μέτρησης που χρησιμοποιεί το εργαστήριο και την γενετική κατασκευή του ατόμου. Γενικώς πάντως οι φυσιολογικές διακυμάνσεις είναι στους άνδρες 40,7 - 50,3% και στις γυναίκες 36,1 - 44,3%.

Όταν ο αιματοκρίτης είναι εκτός των γενικών αυτών ορίων και των ορίων αναφοράς, που δίνει το εργαστήριο μέτρησης, το άτομο πάσχει από χαμηλό αιματοκρίτη. Παροδική, μικρή πτώση του αιματοκρίτη προκαλείται από τις ιώσεις, την κόπωση, το stress, την αϋπνία. Μεγαλύτερες ή πιο σταθερές μειώσεις προκαλούν οι εξής κατηγορίες νοσημάτων και καταστάσεων:

1. Η αναιμία

2. Η κατάκλιση

3. Η υπερφόρτωση με υγρά

4. Διατροφικές ανεπάρκειες

5. Ορμονικές διαταραχές

6. Λήψη φαρμάκων

7. Η κύηση

Η αναιμία είναι η πιο συνήθης πάθηση που προκαλεί πτώση του αιματοκρίτη. Ενίοτε δεν πρόκειται για αληθή αναιμία, αλλά για φορεία στίγματος αναιμίας, που προκαλεί μικρή πτώση του αιματοκρίτη. Στην αναιμία υπάρχει πτώση της μάζας των ερυθρών αιμοσφαιρίων που κυκλοφορούν στο αίμα, με αποτέλεσμα την ελάττωση της συγκέντρωσης της αιμοσφαιρίνης του αίματος και του αιματοκρίτη.

Τα ερυθρά αιμοσφαίρια παράγονται στο μυελό των οστών, μετά από την επίδραση της ερυθροποιητίνης, ορμόνης που εκκρίνεται στο νεφρό. Μία μικρή ποσότητα ερυθροποιητίνης παράγεται από κύτταρα του ήπατος. Ο μυελός των οστών κάτω από την επίδραση της ερυθροποιητίνης και μόνο επί παρουσίας θρεπτικών ουσιών όπως σιδήρου, βιταμίνης Β12, φυλλικού οξέως, παράγει τα ερυθρά αιμοσφαίρια τα οποία απελευθερώνει στο αίμα. Το γερασμένο ερυθρό αιμοσφαίριο καταστρέφεται στο δικτυοενδοθηλιακό σύστημα και ιδιαίτερα στο σπλήνα.

Τα ερυθρά αιμοσφαίρια είναι απαραίτητα για την μεταφορά του οξυγόνου στους ιστούς, μέσω του αίματος. Η βαθμιαία εγκατάσταση αναιμίας δίνει συχνά στον οργανισμό τον απαιτούμενο χρόνο για να κινητοποιήσει τους εγγενείς αντιρροπιστικούς του μηχανισμούς με αποτέλεσμα τα συμπτώματα να εμφανίζονται μόνο όταν η αναιμία γίνει βαριά, ιδίως μάλιστα εάν πρόκειται για μη ηλικιωμένο άτομο. Σε περίπτωση που υπάρχουν συμπτώματα εμφανίζεται ζάλη, εύκολη κόπωση, δύσπνοια, αίσθημα ταχυκαρδίας, απώλεια αντοχής, αδυναμία συγκέντρωσης, λιποθυμική τάση η οποία μπορεί να φτάσει και έως την λιποθυμία.

Κάθε νόσημα ή παθολογικός παράγοντας που προκαλεί ελάττωση του ρυθμού παραγωγής των ερυθρών αιμοσφαιρίων ή ελάττωση του μέσου όρου ζωής των ερυθρών αιμοσφαιρίων έχει ως αποτέλεσμα αναιμία. Παρά το γεγονός ότι η έλλειψη σιδήρου αποτελεί το πιο συχνό αίτιο αναιμίας - ιδιαίτερα μάλιστα στις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας που χάνουν αίμα κατά την περίοδο οπότε ο μυελός των οστών δεν έχει αρκετό σίδηρο για να «φτιάξει» ερυθρά αιμοσφαίρια - η αναιμία μπορεί να προκληθεί από βλάβη σε οποιοδήποτε σημείο του κύκλου της ερυθροποίησης. Έτσι για παράδειγμα η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια προκαλεί μείωση της παραγωγής της ερυθροποιητίνης και αναιμία. Χρόνια νοσήματα που προκαλούν βλάβη στο μυελό των οστών, όπως καρκινώματα, χρόνιες φλεγμονές, λευχαιμίες έχουν ως αποτέλεσμα αναιμία. Νοσήματα που εφοδιάζουν τον μυελό των οστών με άλλες ανεπαρκείς ωφέλιμες ουσίες εκτός του σιδήρου, όπως η έλλειψη Β12, φυλλικού οξέως έχουν ως αποτέλεσμα εμφάνιση αναιμίας. Νοσήματα που προκαλούν αιμόλυση και αυξημένη καταστροφή ερυθρών όπως κληρονομικές θαλασσαιμίες και δρεπανοκυτταρικά σύνδρομα οδηγούν σε αναιμία. Νοσήματα που προκαλούν απώλεια ερυθρών λόγω αιμορραγίας όπως είναι η γαστρορραγία έχουν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση αναιμίας. Η ασφαλής διερεύνηση ορισμένων περιπτώσεων αναιμίας μπορεί να απαιτεί πολύπλοκο εργαστηριακό έλεγχο ή και εισαγωγή στο νοσοκομείο.

Κατά τη σωστή ιατρική εξέταση από τον παθολόγο, που διαθέτει γνώση και κλινική εμπειρία, ο χαμηλός αιματοκρίτης αξιολογείται με βάση στοιχεία από το ιστορικό σε συνδυασμό με τα ευρήματα της ιατρικής φυσικής εξέτασης και των εργαστηριακών ελέγχων. Η ακριβής εντόπιση του αιτίου, που προκαλεί χαμηλό αιματοκρίτη, είναι σημαντική για την χορήγηση της ενδεικνυόμενης αγωγής.

Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη

Ιατρός Ειδική Παθολόγος

Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά

24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:2106252770

E mail: amoschovaki@yahoo.gr.

Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα Παθολογίας:

http://twitter.com/amoschovaki H ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ TWITTER

http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ

http://worlddiseasedays.blogspot.com ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

 http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS (αγγλόφωνο)

http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ

http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ

http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ

http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1

ΠΡΗΞΙΜΟ ΑΜΥΓΔΑΛΩΝ ΚΑΙ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ

Πυώδης αμυγδαλίτις: Ένα κοινό αίτιο διόγκωσης αμυγδαλών

Οι αμυγδαλές είναι δύο μορφώματα, πλούσια σε λεμφικό ιστό που ευρίσκονται στη βάση της γλώσσας. Ο ρόλος τους στη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού και στην ομαλή απομάκρυνση τοξινών από τον οργανισμό, είναι ιδιαίτερα σημαντική. Οι φυσιολογικές αμυγδαλές είναι μικρές και έχουν χρώμα ερυθρωπό.

Η διόγκωση των αμυγδαλών καθιστά τις αμυγδαλές υπερμεγέθεις κατά την ιατρική εξέταση. Το φαινόμενο μπορεί να παρακωλύσει την φυσιολογική αναπνοή ιδιαίτερα κατά τον ύπνο, με αποτέλεσμα ροχαλητό ή επικίνδυνα σύνδρομα άπνοιας. Όταν πύο συγκεντρώνεται στις αμυγδαλές, οι αμυγδαλές γίνονται άσπρες ή εμφανίζουν άσπρα στίγματα.

Τα αίτια διόγκωσης των αμυγδαλών είναι:

1. Λοιμώξεις

2. Διαταραχές ανοσοποιητικού

3. Βλάβες στην αρχιτεκτονική της περιοχής (π.χ. από νεοπλάσματα, παλινδρόμηση οξέων από το στομάχι κ.λπ.)

4. Γενετικοί παράγοντες, παράγοντες ιδιοσυστασίας

Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων τα αίτια είναι οι λοιμώξεις. Παρά το γεγονός ότι αρκετές περιπτώσεις οφείλονται σε κοινές ιώσεις, μεγάλο μέρος των περιπτώσεων οφείλεται στον β αιμολυτικό στρεπτόκοκκο, ένα επικίνδυνο μικρόβιο, το οποίο εάν δεν αντιμετωπιστεί με κατάλληλη αντιβίωση μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές όπως καρδιακή νόσο, ρευματικό πυρετό, αποστήματα, σηψαιμία, νεφρική σπειραματονεφρίτιδα. Σπανιότερα αίτια είναι ο ιός της ιλαράς, ο ιός της λοιμώδους μονοπυρήνωσης EPSTEIN BARR, o CMV, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα όπως η NEISSERIA GONORRHEA o HIV, το κορυνοβακτηρίδιο της διφθερίτιδας κλπ. Τα συμπτώματα είναι πονόλαιμος ή ενόχληση στο λαιμό, πυρετός, πρήξιμο αδένων, κακουχία. Όταν η κατάσταση οδηγηθεί σε χρονιότητα λόγω επανειλημμένης ή ατελώς θεραπευθείσας λοίμωξης, πρόκειται για χρόνια λοιμώδη αμυγδαλίτιδα.

Η διακοπή του καπνίσματος, η καλή ενυδάτωση, η καλή διατροφή που στα υγιή άτομα περιλαμβάνει φρούτα, όσπρια, λαχανικά, γαλακτοκομικά προϊόντα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, ο επαρκής ύπνος, η αποφυγή ψυχολογικών επιβαρύνσεων, είναι σημαντικά. Στην περίπτωση πασχόντων από χρόνια νοσήματα, απαιτείται εφαρμογή ειδικών ενδεικνυόμενων διατροφικών προγραμμάτων και προγραμμάτων καθημερινότητας ανάλογα με το είδος της χρόνιας πάθησης.

Τι άλλο πρέπει να γνωρίζετε εσείς που έχετε πρήξιμο στις αμυγδαλές:

1. Η σωστή ιατρική εξέταση και θεραπεία είναι επιβεβλημένη, όταν η παθολογική αυτή κατάσταση είναι έντονη, συνοδεύεται και από άλλα σημεία ή συμπτώματα (π.χ. πύο, ροχαλητό) ή επιμένει.

2. Σήμερα με τα καινούρια αποτελεσματικά φάρμακα που έχουμε στην διάθεσή μας, η χειρουργική αντιμετώπιση σπάνια είναι απαραίτητη.

Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη

Ιατρός Ειδική Παθολόγος

Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά

24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:2106252770

E mail: amoschovaki@yahoo.gr.

Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα Παθολογίας:

http://twitter.com/amoschovaki H ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ TWITTER

http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ

http://worlddiseasedays.blogspot.com ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS (αγγλόφωνο)

http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ

http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ

http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ

http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1

ΠΥΟ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ

Στίγματα πύου από NEISSERIA GONORRHEA, ένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο μικρόβιο
Από το  http://www.blogdental.es

Ο λαιμός συνδέει την κεφαλή με τον κορμό του σώματος. Η εμφάνιση πύου στο λαιμό οφείλεται στην ανάπτυξη φλεγμονής και στη συσσώρευση φλεγμονωδών στοιχείων στην περιοχή.

Το πύο μπορεί να ευρίσκεται εξωτερικά ή να ευρίσκεται εσωτερικά στον λαιμό και να γίνεται αντιληπτό όταν ο πάσχοντας ανοίγει το στόμα του. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση λευκωπής περιοχής ή στιγμάτων. Οι αμυγδαλές δύο μορφώματα, πλούσια σε λεμφικό ιστό που ευρίσκονται στη βάση της γλώσσας, ενδέχεται να παρουσιάζουν πύο επίσης.

Οι γενικές κατηγορίες νοσημάτων που προκαλούν φλεγμονή και πυώδη βύσματα στην περιοχή του λαιμού είναι:

1. Λοιμώξεις

2. Διαταραχές ανοσοποιητικού

3. Βλάβες στην αρχιτεκτονική της περιοχής (π.χ. από νεοπλάσματα, αλλεργίες, παλινδρόμηση οξέων από το στομάχι, δερματικά νοσήματα ή νοσήματα σμηγματογόνων επί εμφάνισης πύου μόνο εξωτερικά κ.λπ.)

Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων τα αίτια είναι οι λοιμώξεις. Το είδος των λοιμωδών αιτίων διαφέρουν ανάλογα με την εντόπιση και τη μορφή του πύου. Μεταξύ των αιτίων είναι οι ιώσεις, ο πυογόνος στρεπτόκοκκος, ο ιός της ιλαράς, ο ιός της λοιμώδους μονοπυρήνωσης EPSTEIN BARR, o CMV, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα όπως η NEISSERIA GONORRHEA o HIV, το κορυνοβακτηρίδιο της διφθερίτιδας, μύκητες κλπ. Τα συμπτώματα είναι πονόλαιμος, ενόχληση στο λαιμό, πυρετός, πρήξιμο, ερυθρότητα, κακουχία.

Η διακοπή του καπνίσματος, η καλή ενυδάτωση, η καλή διατροφή που στα υγιή άτομα περιλαμβάνει φρούτα, όσπρια, λαχανικά, γαλακτοκομικά προϊόντα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, ο επαρκής ύπνος, η αποφυγή ψυχολογικών επιβαρύνσεων, οι καλές συνθήκες υγιεινής, είναι σημαντικά. Στην περίπτωση πασχόντων από χρόνια νοσήματα, απαιτείται εφαρμογή ειδικών ενδεικνυόμενων διατροφικών προγραμμάτων και προγραμμάτων καθημερινότητας ανάλογα με το είδος της χρόνιας πάθησης.

Τι άλλο πρέπει να γνωρίζετε εσείς που έχετε πύο στο λαιμό:

1. Η σωστή ιατρική εξέταση και θεραπεία είναι επιβεβλημένη.

2. Σήμερα με τα καινούρια αποτελεσματικά φάρμακα που έχουμε στην διάθεσή μας, η χειρουργική αντιμετώπιση σπάνια είναι απαραίτητη, στην περίπτωση πύου που υποτροπιάζει.

Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη

Ιατρός Ειδική Παθολόγος

Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά

24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:2106252770

E mail: amoschovaki@yahoo.gr.

Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα Παθολογίας:

http://twitter.com/amoschovaki H ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ TWITTER

http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ

http://worlddiseasedays.blogspot.com ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS (αγγλόφωνο)

http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ

http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ

http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ

http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1

ΠΥΟ ΣΤΙΣ ΑΜΥΓΔΑΛΕΣ

Αμυγδαλίτιδα: Ένα από τα πιο κοινά αίτια συσσώρευσης πύου

Οι αμυγδαλές είναι δύο μορφώματα, πλούσια σε λεμφικό ιστό που ευρίσκονται στη βάση της γλώσσας. Ο ρόλος τους στη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού και στην ομαλή απομάκρυνση τοξινών από τον οργανισμό, είναι ιδιαίτερα σημαντική. Οι φυσιολογικές αμυγδαλές έχουν χρώμα ερυθρωπό.

Όταν πύο συγκεντρώνεται στις αμυγδαλές, οι αμυγδαλές γίνονται άσπρες ή εμφανίζουν άσπρα στίγματα. Το φαινόμενο ορισμένες φορές είναι τόσο έντονο, που γίνεται αντιληπτό και από τον ίδιο τον ασθενή. Η κατάσταση οφείλεται στην ανάπτυξη φλεγμονής και στη συσσώρευση φλεγμονωδών στοιχείων στην περιοχή.

Τα αίτια ανάπτυξης φλεγμονής και πυωδών βυσμάτων στην περιοχή είναι:

1. Λοιμώξεις

2. Διαταραχές ανοσοποιητικού

3. Βλάβες στην αρχιτεκτονική της περιοχής (π.χ. από νεοπλάσματα, παλινδρόμηση οξέων από το στομάχι κ.λπ.)

Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων τα αίτια είναι οι λοιμώξεις. Παρά το γεγονός ότι αρκετές περιπτώσεις οφείλονται σε κοινές ιώσεις, μεγάλο μέρος των περιπτώσεων οφείλεται στον β αιμολυτικό στρεπτόκοκκο, ένα επικίνδυνο μικρόβιο, το οποίο εάν δεν αντιμετωπιστεί με κατάλληλη αντιβίωση μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές όπως καρδιακή νόσο, ρευματικό πυρετό, αποστήματα, σηψαιμία, νεφρική σπειραματονεφρίτιδα. Σπανιότερα αίτια είναι ο ιός της ιλαράς, ο ιός της λοιμώδους μονοπυρήνωσης EPSTEIN BARR, o CMV, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα όπως η NEISSERIA GONORRHEA o HIV, το κορυνοβακτηρίδιο της διφθερίτιδας κλπ. Τα συμπτώματα είναι πονόλαιμος ή ενόχληση στο λαιμό, πυρετός, πρήξιμο αδένων, κακουχία. Όταν η κατάσταση οδηγηθεί σε χρονιότητα λόγω επανειλημμένης ή ατελώς θεραπευθείσας λοίμωξης, πρόκειται για χρόνια αμυγδαλίτιδα.

Η αγωγή τροποποιείται ανάλογα με το αίτιο.

Η διακοπή του καπνίσματος, η χορήγηση απλών αντισηπτικών του στόματος με γαργάρες, η καλή ενυδάτωση, η καλή διατροφή που στα υγιή άτομα περιλαμβάνει φρούτα, όσπρια, λαχανικά, γαλακτοκομικά προϊόντα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, ο επαρκής ύπνος, η αποφυγή ψυχολογικών επιβαρύνσεων, είναι σημαντικά. Στην περίπτωση πασχόντων από χρόνια νοσήματα, απαιτείται εφαρμογή ειδικών ενδεικνυόμενων διατροφικών προγραμμάτων και προγραμμάτων καθημερινότητας ανάλογα με το είδος της χρόνιας πάθησης.

Τι άλλο πρέπει να γνωρίζετε εσείς που έχετε πύο στις αμυγδαλές:

1. Η σωστή ιατρική εξέταση και θεραπεία είναι επιβεβλημένη.

2. Σήμερα με τα καινούρια αποτελεσματικά φάρμακα που έχουμε στην διάθεσή μας, η χειρουργική αντιμετώπιση σπάνια είναι απαραίτητη, στην περίπτωση πύου που υποτροπιάζει.

Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη

Ιατρός Ειδική Παθολόγος

Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά

24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:2106252770

E mail: amoschovaki@yahoo.gr.

Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα Παθολογίας:

http://twitter.com/amoschovaki H ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ TWITTER

http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ

http://worlddiseasedays.blogspot.com ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS (αγγλόφωνο)

http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ

http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ

http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ

http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1

ΜΠΟΥΚΩΜΑ Η ΡΙΝΙΚΗ ΣΥΜΦΟΡΗΣΗ

Μπούκωμα σε ασθενή με παραρρινοκολπίτιδα αλλεργικής αιτιολογίας και μικροβιακές επιμολύνσεις. Διακρίνετε την θολερότητα στην θέση του βέλους, στην ακτονογραφία.
Από το προσωπικό μου αρχείο.

Το μπούκωμα ή ρινική συμφόρηση, χαρακτηρίζεται από απόφραξη της μύτης, πταρμό, ή ρινική έκκριση.

Η μύτη έχει σημαντικό ρόλο στον οργανισμό. Συντελεί στην ύγρανση του εισπνεόμενου αέρα, ενώ κατακρατά άχρηστα στοιχεία, μικροοργανισμούς και ρύπους, που θα δρούσαν διαφορετικά βλαπτικά στους βρόγχους. Η μύτη έχει πλούσια συμπαθητική και παρασυμπαθητική νεύρωση. Οι συμπαθητικές ίνες κυριαρχούν σταθεροποιώντας έτσι την υγιή μύτη. Αδένες και εκκριτικά κύτταρα εκκρίνουν την ζωτική για την απομάκρυνση των άχρηστων σωματιδίων βλέννα. Η μύτη περιβάλλεται από τους παραρρίνιους κόλπους, ανατομικές κοιλότητες, που καλύπτονται από αναπνευστικό επιθήλιο. Οι παραρρίνιοι κόλποι περιλαμβάνουν τα ιγμόρεια, τις ηθμοειδείς κυψέλες, τους μετωπιαίους και τους σφηνοειδείς κόλπους. Οι παραρρίνιοι κόλποι συντελούν στην παραγωγή υψηλών ποσοτήτων τοξικών ουσιών για μία πλειάδα ιών, βακτηρίων, μυκήτων και καρκινικών κυττάρων. Κάθε κατάσταση που προκαλεί σοβαρή διαταραχή της αρχιτεκτονικής της μύτης, υπερέκκριση βλέννας, απώλεια της υπάρχουσας ισορροπίας του ρινικού συμπαθητικού παρασυμπαθητικού συστήματος προκαλεί τα τόσο συνήθη συμπτώματα της ρινικής απόφραξης, του πταρμού, ή της ρινικής έκκρισης.

Τα παθολογικά προβλήματα και τα νοσήματα που υποκρύπτονται πίσω από το μπούκωμα διακρίνονται σε:

1. Λοιμώξεις

2. Αλλεργίες

3. Ρινίτιδα μη λοιμώδους ή αλλεργικής αιτιολογίας.

4. Ανατομικές ανωμαλίες μύτης και παραρρινίων

5. Νεοπλάσματα κρανίου

6. Αυτοάνοσα νοσήματα

7. Διαταραχές ορμονών

8. Ανοσοκαταστολή

9. Παρενέργειες φαρμάκων.

Παρά το γεγονός ότι τα μικρόβια και οι ιοί αποτελούν το πιο κοινό αίτιο μπουκώματος, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί ειδικός εργαστηριακός έλεγχος προς την κατεύθυνση των νοσημάτων που προαναφέρονται. Η σωστή ιατρική εξέταση έχει κομβικό ρόλο στην ορθή αξιολόγηση της κάθε περίπτωσης.

Τα πιο κοινά αίτια μπουκώματος είναι:

1. ΜΠΟΥΚΩΜΑ ΑΠΟ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΙΟΓΕΝΕΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

Οι ρινοιοί, ο ιός της γρίπης, ο ιός της παραινφλουέντζας, οι αδενοιοί, ο s. pneumonia, o haemophilus influenza, η moraxella, o στρεπτόκοκκος, ο σταφυλόκοκκος είναι τα πιο κοινά λοιμώδη αίτια στην ιατρική καθημερινή πρακτική. Έχουν περιγραφεί πάνω από διακόσιοι αντιγονικά διαφορετικά ιοί ικανοί να προκαλέσουν «μπούκωμα» στον άνθρωπο και καθημερινώς καινούριοι ιοί ανακαλύπτονται συνεχώς. Οι ιοί αυτοί δύνανται να προκαλέσουν απλά μπούκωμα, αλλά και μία ευρεία γκάμα συνδρόμων όπως φαρυγγίτιδα, απλό κρυολόγημα, τραχειίτιδα, βρογχιολίτιδα, λαρυγγίτιδα, βρογχίτιδα, πνευμονία, μυοκαρδίτιδα. Άτομα με πτώση του ανοσοποιητικού αναπτύσσουν σοβαρότερα σύνδρομα ή μπορεί να αναπτύξουν μικροβιακές επιμολύνσεις και σοβαρή εξασθένηση στην πορεία μιας ιογενούς λοίμωξης που μπορεί να οδηγήσει ενίοτε στον θάνατο. Έτσι το ιογενές μπούκωμα που δεν λύεται μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή των παραρρινίων κόλπων (παραρρινοκολπίτιδα), ωτίτιδα, μηνιγγίτιδα, μικροβιακή πνευμονία, καρδιακή ανεπάρκεια κ.λπ. Ομάδες υψηλού κινδύνου για δυσμενή έκβαση είναι τα παιδιά κάτω από πέντε ετών, οι έγκυες, οι ηλικιωμένοι, οι παχύσαρκοι, οι διαβητικοί, οι καρδιοπαθείς, οι καπνιστές, τα άτομα με αναπνευστικά υποκείμενα νοσήματα, οι ηπατοπαθείς, οι νεφροπαθείς, τα άτομα με νευρολογικά νοσήματα, οι άνθρωποι εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Η πρόληψη επιτυγχάνεται με γενικά και ειδικά μέτρα αποφυγής των λοιμώξεων. Συνιστάται:

• Ενίσχυση του ανοσοποιητικού με αποφυγή καπνού και καλή διατροφή που να περιλαμβάνει σε σωστή περιεκτικότητα υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, λίπη, ζωτικές βιταμίνες, άλατα, αντιοξειδωτικά, αποφυγή κατάχρησης τοξικών ουσιών όπως καφέ και αλκοόλ.

• Αποφυγή χώρων με συνωστισμό και καλός αερισμός τους.

• Καλό πλύσιμο χεριών.

• Άριστη αποκατάσταση νοσημάτων που προκαλούν αυξημένη ευπάθεια όπως είναι ο διαβήτης, αιματολογικά νοσήματα.

• Εμβολιασμός ομάδων υψηλού κινδύνου με ειδικά εμβόλια το Φθινόπωρο

• Αποφυγή λήψης άσκοπης αντιβίωσης η οποία αυξάνει την πιθανότητα ανάπτυξης ανθεκτικών μικροβίων και σοβαρών επιπλοκών.

Η θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με το αίτιο και το κλινικό σύνδρομο.

2. ΑΛΛΕΡΓΙΚΗ ΡΙΝΙΤΙΔΑ

To μπούκωμα στην αλλεργική ρινίτιδα οφείλεται στην υπερβολική ανοσολογική απάντηση του οργανισμού σε ουσίες του περιβάλλοντος που καλούνται αλλεργιογόνα. Τα αλλεργιογόνα που προκαλούν αλλεργική ρινίτιδα, μπορεί να είναι μη εποχικά ή εποχικά. Τα μη εποχικά αλλεργιογόνα επιδρούν όλο τον χρόνο και προκαλούν κλασσικά χρόνια ή υποτροπιάζουσα αλλεργική ρινίτιδα ή οξεία μη εποχική αλλεργική ρινίτιδα. Τέτοια αλλεργιογόνα είναι χαρακτηριστικά η μούχλα, τα επαγγελματικά αλλεργιογόνα (π.χ. κόλλα, isocyanates), τα τροφικά αλλεργιογόνα, το latex. Τα εποχικά αλλεργιογόνα προκαλούν αλλεργική ρινίτιδα εποχικού χαρακτήρα (π.χ. αλλεργική ρινίτιδα της Άνοιξης).

Η μελέτη των αλλεργιών γίνεται με ειδικές αιματολογικές εξετάσεις και μελέτες των εκκρίσεων της μύτης.

Η πρόληψη επιτυγχάνεται με μέτρα αποφυγής του αλλεργιογόνου που ενοχοποιείται.

Η θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με το αίτιο και το κλινικό σύνδρομο ενώ ορισμένες ανθεκτικές περιπτώσεις αντιμετωπίζονται με ειδικά «εμβόλια» απευαισθητοποίησης (ανοσοθεραπεία).

3. ΜΗ ΑΛΛΕΡΓΙΚΗ ΜΗ ΛΟΙΜΩΔΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΡΙΝΙΤΙΔΑ

Η μη αλλεργική μη λοιμώδης αυτόνομη ρινίτιδα χαρακτηρίζεται από ρινική συμφόρηση (μπούκωμα), που δεν οφείλεται σε λοιμώδη ή αλλεργικά αίτια που προκαλούν την ανοσολογική απάντηση που αναφέρθηκε παραπάνω. Η ρινική συμφόρηση στην περίπτωση αυτή είναι πολλές φορές το αποτέλεσμα απώλειας της υπάρχουσας ισορροπίας του ρινικού συμπαθητικού και παρασυμπαθητικού αυτόνομου συστήματος. Τα συμπτώματα αρκετές φορές πυροδοτούνται από μη αλλεργικούς παράγοντες που προκαλούν την ρήξη σε αυτή την ισορροπία. Τέτοιοι παράγοντες είναι οι μεταβολές θερμοκρασίας, οι ρύποι, τα αρώματα, το stress, τα λευκαντικά.

Η μελέτη της ρινίτιδας αυτής περιλαμβάνει την μελέτη των εκκρίσεων.

Η πρόληψη επιτυγχάνεται με μέτρα αποφυγής του αίτιου που ενοχοποιείται.

Η θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με το αίτιο.

4. ΡΙΝΙΤΙΔΑ ΑΠΟ ΦΑΡΜΑΚΑ

Τα πιο κοινά φάρμακα που προκαλούν μπούκωμα στον ελληνικό πληθυσμό είναι ορισμένα τοπικά αποσυμφορητικά, που προκαλούν, σε ευαίσθητα άτομα, αγγειοδιαστολή ρινικού βλεννογόνου και ανάπτυξη φαρμακογενούς ρινίτιδας.

Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη

Ιατρός Ειδική Παθολόγος

Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά

24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:2106252770

E mail: amoschovaki@yahoo.gr.

Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα Παθολογίας:

http://twitter.com/amoschovaki H ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ TWITTER

http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ

http://worlddiseasedays.blogspot.com ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS (αγγλόφωνο)

http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ

http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ

http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ

http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1