ΛΕΠΡΑ

Η λέπρα, αποτελεί χρόνια λοίμωξη η οποία οφείλεται στο mycobacterium leprae.

Για να νοσήσει κάποιος από λέπρα, απαιτείται παρατεταμένη επαφή με μολυσμένα άτομα, κύρια κατά την παιδική ηλικία. Η επίπτωση της νόσου είναι σημαντική σε περιοχές του αναπτυσσόμενου κόσμου, ενώ σε χώρες με προηγμένο υγειονομικό επίπεδο, παρατηρείται σποραδικά, κυρίως σε άτομα που έχουν ζήσει επί μακρόν σε ενδημικές περιοχές.

Ο χάρτης με τις ενδημικές περιοχές, που ανανεώνεται περιοδικά βάσει των τρεχουσών εξελίξεων, είναι στο http://www.who.int/lep/situation/prevalence/en/index.html.

Τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν πάνω από είκοσι χρόνια μετά, λόγω του παρατεταμένου χρόνου επώασης. Λόγω των δεδομένων αυτών, οι μετανάστες από περιοχές όπου ενδημεί η νόσος πρέπει να είναι σε αυξημένη επιφυλακή.

Η έναρξη της νόσου είναι ύπουλη.

Αναπτύσσονται συγκεκριμένα προοδευτικώς βλάβες στο δέρμα, στα νεύρα, στη μύτη, στο φάρυγγα, τον λάρυγγα, τους οφθαλμούς και τους όρχεις.

Οι δερματικές βλάβες, μπορεί να έχουν τη μορφή ωχρών, ανώδυνων βλατίδων διαμέτρου ολίγων εκατοστών, ερυθηματωδών δερματικών οζιδίων ή διάχυτης δερματικής βλάβης. Συμπτώματα όπως πόνος, μούδιασμα, κάψιμο, ατονία, λεμφαδενοπάθεια εμφανίζονται. Η νόσος σταδιακώς επεκτείνεται από έξω προς τα μέσα, με αποτέλεσμα την προσβολή των νεύρων, παρακείμενων και υποκείμενων ιστών και την εμφάνιση παραμορφώσεων με διάβρωση. Σε μη θεραπευθείσες περιπτώσεις, η παραμόρφωση μπορεί να οδηγήσει σε έλκη, απώλεια οστού, τοπική αναισθησία, αναπηρία (π.χ. απώλεια δακτύλων). Στις επιπλοκές συγκαταλέγονται ηπατική, νεφρική ανεπάρκεια, τύφλωση.

Η διάγνωση γίνεται με βιοψία δερματικών βλαβών και ανίχνευση του βακίλου.

Διακρίνουμε δύο διακριτούς τύπους της νόσου :

1. Την λεπρωματώδη μορφή που παρατηρείται σε άτομα με διαταραχή της κυτταρικής ανοσίας και έχει κακοήθη πορεία, οζώδεις δερματικές βλάβες, βραδεία συμμετρική προσβολή νεύρων, άφθονους βακίλους στην δερματική βιοψία, αρνητικό test λεπρομίνης.

2. Την φυματιώδη μορφή που παρατηρείται σε άτομα με φυσιολογική κυτταρική ανοσία, έχει καλοηθέστερη εξέλιξη, βλατιδώδεις δερματικές βλάβες, ασύμμετρη προσβολή νεύρων απότομης έναρξης και λίγους δερματικούς βακίλους, θετικό test λεπρομίνης.

Υπάρχουν ενδιάμεσες μορφές της νόσου.

Είναι σημαντική η πρώιμη διάγνωση και θεραπεία, διότι η έγκαιρη θεραπεία σταματά την εξέλιξη και τη μετάδοση της νόσου. Δεν αποκαθιστά ωστόσο την αναπηρία από καταστροφή των νεύρων και των ιστών, όταν έχει αναπτυχθεί πριν την εφαρμογή της ενδεικνυόμενης θεραπείας.

Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στην λέπρα περιλαμβάνουν τα dapsone, rifampin, clofazimine, ofloxacin, minocycline, prednisone, thalidomide. Χορηγείται συνδυασμός φαρμάκων επί αρκετούς μήνες.

Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη

Ιατρός Παθολόγος

Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά

24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:2106252770

E mail: amoschovaki@yahoo.gr.

Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα Παθολογίας :

http://twitter.com/amoschovaki H ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ TWITTER

http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ

http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS

http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ

http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ

http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ

http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1.

ΑΙΜΑ ΣΤΑ ΟΥΡΑ

Η παραγωγή των ούρων από το νεφρό αποτελεί μία από τις πιο βασικές λειτουργίες του σώματος. Με τα ούρα, το σώμα καθαρίζεται από τοξίνες και ανεπιθύμητες ουσίες. Ταυτόχρονα ελέγχεται η συγκέντρωση των συστατικών των υγρών του σώματος. Στις ουσίες που αποβάλλονται μέσω των νεφρών περιλαμβάνονται τελικά προϊόντα του μεταβολισμού, όπως ουρία, κρεατινίνη, ουρικό οξύ, ουρικά άλατα, ενώ απομακρύνονται ουσίες που ευρίσκονται σε περίσσια στο αίμα, όπως νερό, νάτριο, κάλιο, χλώριο, υδρογόνο. Τα ούρα, υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν περιέχουν αίμα και αυτό οφείλεται τόσο στις ιδιότητες του φυσιολογικού αίματος, όσο και στην ιδιαίτερη κατασκευή του νεφρικού ηθμού, ο οποίος ενώ καθαρίζει το αίμα, δεν του επιτρέπει να περάσει στο ούρο. Παρά ταύτα, ορισμένα άτομα παρουσιάζουν αιματουρία ή επεισόδια αιματουρίας, τα οποία οφείλονται σε κληρονομούμενη ανατομική παραλλαγή.

Η εύρεση άνω των τριών ερυθροκυττάρων ολικού αίματος στη μικροσκοπική εξέταση ούρων, που έχουν ληφθεί σωστά, σε μεγάλη μεγέθυνση με ειδικά μικροσκόπια, αποκαλείται ιατρικώς αιματουρία. Η αιματουρία συχνά δεν φαίνεται «με γυμνό μάτι», δεν έχει συνωδά συμπτώματα και εντοπίζεται σε ανάλυση ούρων στο check up. Πρέπει να απεκκρίνεται τουλάχιστον ένα ml αίματος ανά λίτρο, για να προκληθεί ορατή μεταβολή του χρώματος στα φυσιολογικώς διαυγή ούρα. Στην περίπτωση αυτή τα ούρα χρωματίζονται ρόδινα, κόκκινα, καφέ ή μαύρα. Όταν τα ούρα είναι ρόδινα, κόκκινα, καφέ ή μαύρα, είναι σημαντικό να καθορίζεται εάν το χρώμα οφείλεται πράγματι στην παρουσία αίματος ή εάν οφείλεται σε παρουσία άλλων χρωστικών (π.χ. μυοσφαιρίνη, αιμοσφαιρίνη, χρωστική από παντζάρια, πορφυρίνες, λήψη χλωροκίνης). Κατά την ιατρική εξέταση είναι επίσης σημαντικό να καθοριστεί, εάν πρόκειται για αποικισμό των ούρων από αίμα περιόδου και όχι για αληθή αιματουρία.

Τα παθολογικά νοσήματα και οι παθολογικοί παράγοντες, που προκαλούν αιματουρία διαιρούνται σε τρεις κατηγορίες :

1. Νοσήματα του ουροποιητικού συστήματος (π.χ. καρκινώματα, η λιθίαση του ουροποιητικού, προστατικές παθήσεις).

2. Συστηματικά νοσήματα (π.χ. λοιμώδη νοσήματα, η δρεπάνωση των ερυθρών, ο διαβήτης).

3. Φάρμακα (π.χ. αντιπηκτικά, ορισμένα αντιβιοτικά, αναλγητικά φάρμακα).

Τα ευρήματα από τη σωστή ιατρική εξέταση του ασθενούς έχουν κομβικό ρόλο στην εξατομικευμένη αξιολόγηση της αιματουρίας και στον καθορισμό των εξετάσεων που απαιτούνται σε κάθε περίπτωση.

Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη

Ιατρός Παθολόγος

Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά

24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:2106252770

E mail: amoschovaki@yahoo.gr.

Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα Παθολογίας :

http://twitter.com/amoschovaki H ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ TWITTER

http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ

http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS

http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ

http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ

http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ

http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1.

ΠΑΡΑΡΡΙΝΟΚΟΛΠΙΤΙΔΑ ΙΓΜΟΡΙΤΙΔΑ

Παραρρινοκολπίτιδα σε απλή ακτινογραφία. Διακρίνετε την θολερότητα στην θέση του βέλους.

Από το προσωπικό μου αρχείο

Η μύτη περιβάλλεται από τους παραρρίνιους κόλπους, ανατομικές κοιλότητες, που καλύπτονται από αναπνευστικό επιθήλιο. Οι παραρρίνιοι κόλποι περιλαμβάνουν τα ιγμόρεια, τις ηθμοειδείς κυψέλες, τους μετωπιαίους και τους σφηνοειδείς κόλπους. Στην παραρινοκολπίτιδα αναπτύσσεται φλεγμονή των παραρρινίων κόλπων. Συχνότερα, πρόκειται για ιγμορίτιδα, ενώ σπανιότερα φλεγμαίνουν τα υπόλοιπα παραρρίνια.

Το αναπνευστικό επιθήλιο παράγει βλέννα, το οποίο παροχετεύεται στην ρινική κοιλότητα, με κινήσεις επιφανειακών κροσσών. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, η παροχέτευση της βλέννας είναι επαρκής, με αποτέλεσμα οι κόλποι να είναι στείροι μικροβίων.

Στην παραρρινοκολπίτιδα, οι ρινικοί πόροι αποφράσσονται ή η λειτουργία των κροσσών αλλοιώνεται, με αποτέλεσμα την κατακράτηση των εκκρίσεων. Η παραρρινοκολπίτιδα, μπορεί να είναι λοιμώδης, οπότε προκαλείται από λοιμογόνους μικροοργανισμούς που πολλαπλασιάζονται τοπικά (ιούς, βακτήρια, μύκητες) ή μη λοιμώδης, οπότε η φλεγμονή είναι άσηπτη. Μπορεί να είναι οξεία, οπότε έχει διάρκεια κάτω από τέσσερις εβδομάδες, ή χρόνια, οπότε χαρακτηρίζεται από χρονική διάρκεια άνω των τεσσάρων εβδομάδων.

1. ΟΞΕΙΑ ΠΑΡΑΡΡΙΝΟΚΟΛΠΙΤΙΔΑ

Τα λοιμώδη αίτια αποτελούν τα πιο κοινά αίτια οξείας παραρρινοκολπίτιδας. Άλλα αίτια είναι οι αλλεργίες, τα καρκινώματα, ορισμένα νεοπλάσματα, το βαρότραυμα, χημικές ουσίες, η κυστική ίνωση, συστηματικά κοκκιωματώδη νοσήματα.

Συνήθεις παθογόνοι μικροοργανισμοί που προκαλούν ιγμορίτιδα είναι οι ρινοιοί, ο ιός της γρίπης, ο ιός της παραινφλουέντζας, ο s. pneumonia, o haemophilus influenza, η moraxella, o στρεπτόκοκκος, ο σταφυλόκοκκος. Οι μύκητες αποτελούν επίσης αίτια λοιμώδους παραρρινοκολπίτιδας, αν και οι περισσότερες οξείες περιπτώσεις αφορούν ασθενείς με διαταραχή του ανοσοποιητικού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η μουκορμύκωση σε διαβητικούς. Όταν η παραρρινοκολπίτιδα αναπτύσσεται στο νοσοκομείο ή μετά από νοσοκομειακή νοσηλεία, αρκετές φορές εμπλέκονται επιθετικά νοσοκομειακά στελέχη.

Τα συμπτώματα της οξείας παραρρινοκολπίτιδας είναι η ρινική έκκριση, ο πόνος στο πρόσωπο, ο πόνος στα δόντια ή ο πονοκέφαλος. Σε σοβαρές ή παραμελημένες περιπτώσεις, μπορεί να αναπτυχθεί χρόνια ιγμορίτιδα, θρόμβωση σηραγγωδών κόλπων, κυτταρίτιδα, οστεομυελίτιδα, μηνιγγίτιδα, εγκεφαλικό απόστημα, σηψαιμία, επιπλοκές επικίνδυνες για την ζωή και τη σωματική ακεραιότητα του ασθενούς.

2. ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΡΑΡΡΙΝΟΚΟΛΠΙΤΙΔΑ

Στη χρόνια παραρρινοκολπίτιδα, τα αίτια είναι παρόμοια με τα αίτια της οξείας παραρρινοκολπίτιδας. Συνυπάρχει ωστόσο χρόνια δυσλειτουργία στο σύστημα παροχέτευσης των κόλπων ή στο ανοσοποιητικό σύστημα. Η δυσλειτουργία αυτή μπορεί να είναι απότοκος επανειλημμένων κακώς θεραπευμένων λοιμώξεων, να οφείλεται σε υποκείμενο νόσημα (π.χ. ανοσοκαταστολή) ή να είναι άγνωστης αιτιολογίας. Τα συμπτώματα είναι μόνιμη ρινική συμφόρηση, με αίσθημα πίεσης στην περιοχή των παραρρινίων και πονοκέφαλο.

Τα ευρήματα από τη σωστή ιατρική εξέταση του ασθενούς έχουν κομβικό ρόλο στην εξατομικευμένη αξιολόγηση του ατόμου με οξεία ή χρόνια παραρρινοκολπίτιδα και στον καθορισμό της ενδεικνυόμενης θεραπείας.

Περιστατικά με σοβαρή, υποτροπιάζουσα παραρρινοκολπίτιδα ή χρόνια εμμένουσα παραρρινοκολπίτιδα χρειάζονται νοσοκομειακή διερεύνηση και ενδοφλέβια αγωγή. Ορισμένοι ασθενείς χρειάζονται σωστή χειρουργική παροχέτευση ή χειρουργική αποκατάσταση της τοπικής ανατομίας των κόλπων.

Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη

Ιατρός Παθολόγος


Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά


24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:2106252770


E mail: amoschovaki@yahoo.gr.



Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα Παθολογίας προς συμπληρωματική πληροφόρηση:


http://twitter.com/amoschovaki H ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟ TWITTER


http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ


http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS


http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ


http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ


http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ


http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ


http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ


http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ


http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1.