UA-150363673-1 Dr Αν. Μοσχοβάκη, ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ: 05_10

Search This Blog

Υπεύθυνα δίπλα σας: 32 χρόνια κλινικής εμπειρίας, 26 χρόνια λειτουργίας ιδιωτικού ιατρείου.
Εάν θέλετε να ενημερωθείτε για γνώμες ασθενών κάντε click εδώ https://iatreiomoschovaki.blogspot.com/

Total Pageviews

Στην παρούσα ιστοσελίδα πρόληψης γράφει η ιατρός Ειδική Παθολόγος Αναστασία Μοσχοβάκη. Ο ηλεκτρονικός τόπος του ιατρείου (τηλ. 2106252770) είναι http://iatreioamoschovaki.gr.

5/6/10

ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ-ΓΡΙΠΗ ΤΩΝ ΧΟΙΡΩΝ: ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

Τα εμβόλια περιέχουν τμήματα του λοιμογόνου παράγοντα ή και ολόκληρο τον λοιμογόνο παράγοντα που έχουν υποστεί ειδική επεξεργασία έτσι ώστε να μην προκαλούν νόσο, αλλά να κινητοποιούν το αμυντικό σύστημα προς παραγωγή αποτελεσματικών αντισωμάτων, λεμφοκυττάρων. Ο αγώνας δρόμου για την παρασκευή εμβολίου για τον Η1Ν1, ήταν επιβαλλόμενος μετά την εμφάνιση της νέας γρίπης, διότι παρά την ήπια διαδρομή της στην πλειοψηφία των κρουσμάτων, υπήρξε και πλειάδα περιστατικών με δυσμενή εξέλιξη. Παρόλα αυτά, μετά την κυκλοφορία του εμβολίου και παρά τις συστάσεις των περισσότερων επίσημων υγιειονομικών αρχών, υπήρξε μειωμένη ανταπόκριση από το κοινό. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και στις ΗΠΑ, όπου διανέμονται από την αρχή της παρασκευής του εμβολίου οι πιο «καθαρές» ποικιλίες του, μόνο μία μειονότητα των αμερικανών έχει εμβολιαστεί, παρά την έντονη κινητοποίηση των επίσημων υγιειονομικών αρχών και των ιατρών που καθορίζουν τις επίσημες κατευθυντήριες οδηγίες.

Είναι κοινή η παρατήρηση, για τους μάχιμους κλινικούς ιατρούς σε όλο τον κόσμο, ότι στην κλινική πράξη τα εμβόλια της γρίπης παρουσιάζουν μικρή αποτελεσματικότητα, αναφορικά με την πρόληψη σοβαρών επιπλοκών. Αυτός είναι εξάλλου ένας από τους βασικούς λόγους που το εμβόλιο της κοινής γρίπης δεν εφαρμόζεται παραδοσιακά μαζικά σε καμία χώρα.

Το 2007 το έγκυρο ιατρικό περιοδικό Lancet Infect Dis. Oct 7(10):658-66, θέτει σε αμφισβήτηση ακόμη και την σκοπιμότητα της εφαρμογής του εμβολίου της γρίπης σε ομάδες υψηλού κινδύνου που παραδοσιακά εφαρμόζεται, δημοσιεύοντας δεδομένα από πρόσφατη έρευνα των SIMONSEN AND AL από το ΑRCHIVES INTERNAL MEDICINE: Mortality benefits of influenza vaccination in elderly people: an ongoing controversy. Στη μεγάλη αυτή επιδημιολογική έρευνα οι ερευνητές αναλύουν όλους τους θανάτους των ηλικιωμένων στις ΗΠΑ από το 1968 έως το 2001. Στην χώρα αυτή ο εμβολιασμός για την γρίπη γενικεύτηκε ήδη από το 1980, στον ηλικιωμένο πληθυσμό των ΗΠΑ. Οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι ενώ ο εμβολιασμός για την γρίπη γενικεύτηκε στους ηλικιωμένους, αυτό δεν οδήγησε σε αντίστοιχη πτώση της θνησιμότητας από την γρίπη στην ομάδα αυτή. Οι ηλικιωμένοι δηλαδή που κατεξοχήν αναμένονταν να προστατευτούν, δεν προστατεύτηκαν.

Ένα χρόνο μετά την εμφάνιση του νέου ιού γρίπης, έχουμε σήμερα αρκετά δεδομένα. Αναλύσεις αναφορικά με το profile των ατόμων που κινδυνεύουν να πάθουν σοβαρές επιπλοκές αναδεικνύουν σαφώς ότι πρόκειται κυρίως για άτομα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Συγκεκριμένα βάσει των μελετών που έχουμε από πολλές διαφορετικές χώρες, ενώ οι ηλικίες που παρουσιάζουν σοβαρές επιπλοκές είναι κατά κανόνα νέα άτομα μέσης ηλικίας εικοσιπέντε – πενήντα ετών, τα άτομα αυτά:

1. 70-93% ανάλογα με την χώρα και τη μελέτη είχαν νόσημα υψηλού κινδύνου περιλαμβανομένης και της κύησης

2. Είχαν μέσο ΒΜΙ (δείκτη μάζας σώματος) άνω του 30
3. Η διάγνωση της νόσου είχε εξαιρετικά καθυστερήσει με αποτέλεσμα να λάβουν την ενδεικνυόμενη αντιική θεραπεία μετά το 48ωρο από την έναρξη των συμπτωμάτων.

Στο διάγραμμα, παρουσιάζονται τα συνολικά ποσοστά των θανάτων που χαρακτηρίστηκαν ως γρίπη και πνευμονία στην Αυστραλία από τον Ιανουάριο του 2007 έως τον Αύγουστο του 2009, κατά την χειμερινή περίοδο και πριν την εισαγωγή του εμβολίου, όπως παρουσιάστηκε στο επίσημο ενημερωτικό site της Αυστραλίας για τον ιό http://www.cdc.gov, τον Δεκέμβριο του 2009. Διαφαίνεται καθαρά ο ήπιος χαρακτήρας του Η1Ν1, που δεν οδήγησε σε συνολική αύξηση του ποσοστού των αναμενόμενων θανάτων στον γενικό πληθυσμό. Η πραγματικότητα αυτή συνάδει και με αρκετά δεδομένα από τη συμπεριφορά της νέας γρίπης στην Ελλάδα κατά τον Χειμερινή περίοδο, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πανελλαδικά αξιόπιστα στατιστικά δεδομένα στην χώρα μας ή η στατιστική τους επεξεργασία δεν έχει ολοκληρωθεί.

 Percentage of all deaths classified as influenza and pneumonia, WA Registry of Births, Deaths and Marriages, 1 January , 2008 to 23 August 2009











Τα παραπάνω στοιχεία, αποδεικνύουν ότι οι φόβοι για την έλευση μιας παγκόσμιας θανατηφόρας επιδημίας ήταν υπερβολικοί, αμφισβητούν την αναγκαιότητα του εμβολιασμού ατόμων που δεν ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου και θέτουν ερωτήματα, σχετικά με την ύπαρξη ή όχι σκοπιμοτήτων πίσω από τις κατευθυντήριες οδηγίες αρκετών επίσημων ιατρικών φορέων.
Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη



Ιατρός Ειδική Παθολόγος


Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά


24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά: 2106252770


E mail: amoschovaki@yahoo.gr


ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

1. SEEMA JAIN ET AL Hospitalized patients with 2009 H1N1 influenza in States April June 2009.NEW ENLAND JOURNAL November 12 2009, 361:1935-1944.

2. Global Alert and Response (GAR)—Pandemic (H1N1) guidance documents, http://www.who.int/csr/resources/publications/swineflu/en/. Accessed June 30, 2009.

3. ANAND KUMAR ET AL Critically ill patients with 2009 H1N1 infection in Canada. JAMA 2009; 302(17):1872-1879.

4. GUILLERMO DOMINGUEZ CHERIT ET AL Critically ill patients with 2009 H1N1 infection in Mexico. JAMA 2009;302(17):1880-1887.

5. RYAN ZARYCHANSKI ET AL Correlates of severe disease in patients with 2009 pandemic influenza virus infection. CMAJ February 23, 2010; 182 (3).

6. LONE SIMONSEN ET AL Mortality benefits of influenza vaccination in elderly people: an ongoing controversy. LANCET INFECT DISEASES OCT;7(10):658-66.

7. CARMAN WF ET AL Effects of influenza vaccination of health-care workers on mortality of elderly people in long-term care: a randomized controlled trial. LANCET 2000; 355:93-7.

8. JAMES A. WILDE ET AL Effectiveness of Influenza Vaccine in Health Care Professionals A Randomized Trial. JAMA 1999;281:908-913.

9. ANDREW C HAYWARD ET AL Effectiveness of an influenza vaccine programme for care home staff to prevent death, morbidity, and health service use among residents: cluster randomized controlled trial. BMJ 2006; 333:1241.

10. MANGTANI P ET AL A cohort study of the effectiveness of influenza vaccine in older people performed using the United Kingdom general practice research database. J INF DIS 2004 Jul 1;190(1):1-10.


11. T JEFFERSON ET AL, Efficacy and effectiveness of influenza vaccines in elderly people: a systematic review. LANCET 2005; 366: 1165–74.

12. KRISTIN L. NICHOL ET AL, Effectiveness of Live, Attenuated Intranasal Influenza Virus Vaccine in Healthy Working Adults

A Randomized Controlled Trial. JAMA 1999; 282:137-144.

13. T JEFFERSON ET AL Assessment of the efficacy and effectiveness of influenza vaccines in healthy children: systematic review. LANCET Volume 365, Issue 9461, 26 February 2005-4 March 2005, Pages 773-780.

14. E NEGRI ET AL VACCINE Influenza vaccine in healthy children: a meta-analysis. VACCINE 2005; 23: 2851-2861.

15. TRANG VU ET AL A meta-analysis of effectiveness of influenza vaccine in persons aged 65 years and over living in the community. VACCINE Volume 20, Issues 13-14, 15 March 2002, Pages 1831-1836.

16. DEMICHELI V ET AL Vaccines for preventing influenza in healthy adults. COCHRANE DATABASE SYST REV 2004 ;(3):CD001269.

17. FEDSON DS ET AL Influenzae vaccination in 22 developed countries : an update to 1995. VACCINE 1997 ; 15 (14) 1506-11.

18. CAROLYN BUXTON BRIDGES ET AL Effectiveness and Cost-Benefit of Influenza Vaccination of Healthy Working Adults A Randomized Controlled Trial. JAMA 2000;284:1655-1663.

19. Percentage of all deaths classified as influenza and pneumonia, WA Registry of Births, Deaths and Marriages, 1 January, 2008 to 23 August 2009. http://www.health.gov.au Accessed December 30, 2009.

20. 2009 H1N1 Flu, http://www.cdc.gov, Accessed April 29, 2009.

21. Εμβόλιο γρίπης πανδημικό εμβόλιο νέας γρίπης και αποτελεσματική πρόληψη σοβαρών επιπλοκών κατά τη μαχόμενη ιατρική πράξη: Mια αμφιλεγόμενη σχέση. http://novelswineinfluenza.blogspot.com. Accessed December 15, 2009.



ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΗ ΜΕ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ: ΜΙΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ;

Ο διαβήτης είναι μια χρόνια νόσος που χαρακτηρίζεται από ανώμαλο μεταβολισμό του σακχάρου των λιπών και των πρωτεϊνών, όλων των βασικών δηλαδή υλικών που χρησιμοποιεί ο οργανισμός στην δομή και στις καύσεις του. Παρά το γεγονός ότι αυτή καθεαυτή η ενεσοθεραπεία με ινσουλίνη μειώνει δραματικά την ποιότητα ζωής των διαβητικών ασθενών, είναι παγίως διαδεδομένη στο κοινό η αντίληψη ότι ο σοβαρός διαβήτης πρέπει να θεραπεύεται με την χορήγηση ινσουλίνης. Αυτό εν μέρει ενισχύεται από μια επιθετική επικρατούσα θεραπευτική πολιτική στην Ελλάδα, όπου, παρά την ύπαρξη μοντέρνων αντιδιαβητικών δισκίων, η εντατική ινσουλινοθεραπεία αντιμετωπίζεται ως εύκολο καταφύγιο, στις σοβαρές περιπτώσεις διαβήτη, λόγω της αμεσότερης γλυκαιμικής ρύθμισης που προσφέρει.

Η ινσουλίνη είναι μία ουσία, σημαντική για τον ομαλό μεταβολισμό, η οποία στον ανθρώπινο οργανισμό παράγεται από τα β κύτταρα του παγκρέατος. Η ινσουλινοθεραπεία είναι αναμφίβολα μονόδρομος στην περίπτωση του διαβήτη τύπου 1. Στην περίπτωση αυτού του τύπου διαβήτη, που απαντάται κυρίως σε νέα άτομα, υπάρχει πλήρης ανεπάρκεια ινσουλίνης, υψηλή γλυκαγόνη πλάσματος, ανάπτυξη κετοοξέωσης. H κετοοξέωση είναι μία παθολογική μεταβολική κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, κατά την οποία παράγονται κετονικά σώματα στον οργανισμό από την έλλειψη ινσουλίνης, αναπτύσσεται οξέωση, πρόβλημα που μπορεί να εξελιχθεί ταχέως σε κώμα και θάνατο, εάν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα με υποκατάσταση της ελλείπουσας ορμόνης. Ο οργανισμός είτε παράγει ο ίδιος λόγω κακής λειτουργίας του ανοσοποιητικού αυτοαντισώματα που καταστρέφουν εκτενώς τα β κύτταρα του παγκρέατος, είτε παρουσιάζει ιδιοπαθώς εκτενή βλάβη των β κυττάρων του παγκρέατος, με αποτέλεσμα την ανεπαρκή έκκριση. Αυτός είναι ο λόγος που ο διαβητικός τύπου 1, χρειάζεται ινσουλίνη, με την έναρξη του διαβήτη. Η εντατική ινσουλινοθεραπεία υποκαθιστά μηχανισμούς έκκρισης ινσουλίνης, που έχουν εκλείψει στους διαβητικούς ασθενείς τύπου 1.

Ο διαβήτης τύπου 2, ο οποίος είναι η πλέον κοινή μορφή διαβήτη (πάνω από 90%), ωστόσο, χαρακτηρίζεται από διαφορετικούς παθοφυσιολογικούς μηχανισμούς. Συγκεκριμένα στην περίπτωση του διαβήτη αυτού, υπάρχει αντίσταση των ιστών στην κυκλοφορούσα ινσουλίνη και ελαττωμένη β-κυτταρική ανταπόκριση του παγκρέατος στην γλυκόζη. Η κυκλοφορούσα ενδογενής ινσουλίνη είναι επαρκής για την αποτροπή της κετοοξέωσης. Στον διαβήτη τύπου 2, συχνά υπάρχει υπερβολική έκκριση ινσουλίνης, υπερπλασία και υπερβολική δραστηριότητα των β κυττάρων του παγκρέατος που είναι υπεύθυνα για την έκκριση ινσουλίνης στο ανθρώπινο σώμα. Η εξωγενής χορήγηση ινσουλίνης αυξάνει σε πολλές περιπτώσεις το πρόβλημα της υπερινσουλιναιμίας και της κακής διάθεσης της ινσουλίνης στο ανθρώπινο σώμα, ενώ παρεμβαίνει και σε μηχανισμούς παλίνδρομης ρύθμισης αυτόματης έκκρισης, οι οποίοι δεν έχουν εξαλειφθεί.

Η εντατική ινσουλινοθεραπεία στον διαβήτη τύπου 2, έχει συνδεθεί με αυξημένη πιθανότητα σοβαρών επιπλοκών. Τέτοιες σοβαρές επιπλοκές είναι:

• Τα καρδιακά επεισόδια

• Η σοβαρή υπογλυκαιμία

• Το μεταβολικό σύνδρομο

• Ο θάνατος

Λόγω των δεδομένων αυτών, η ενδεικνυόμενη θεραπεία σήμερα στην περίπτωση του διαβήτη τύπου 2 είναι η αντιδιαβητική διατροφή, η τροποποίηση συνηθειών καθημερινότητας που μειώνουν την ινσουλινοαντίσταση και τα αντιδιαβητικά δισκία. Ακόμη και στην περίπτωση σοβαρών μορφών διαβήτη τύπου 2 ή μετεξέλιξης σε σοβαρές μορφές, η σύγχρονη θεραπευτική προσέγγιση, αντιμετωπίζει τον διαβήτη τύπου 2 με συνδυασμούς φαρμάκων. Οι μοντέρνοι θεραπευτικοί στόχοι στην περίπτωση των διαβητικών τύπου 2, που ήδη ευρίσκονται σε ινσουλίνη, είναι η δραστική μείωση των ενέσεων ή ο απογαλακτισμός τους από την ινσουλίνη, στόχοι εφικτοί σε πολλές περιπτώσεις. Σήμερα η εντατική ινσουλινοθεραπεία στον διαβήτη τύπου 2, έχει θέση μόνο σε επιλεγμένα περιστατικά.
Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη
Ιατρός Ειδική Παθολόγος
Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά
24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά: 2106252770
Ιστοσελίδες ενημέρωσης του ιατρείου για θέματα παθολογίας:
http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ
http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS
http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ
http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ
http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ
http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ
http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ
http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ
http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1.

5/5/10

ΑΛΛΕΡΓΙΑ

Στην αλλεργία παθολογικές καταστάσεις όπως το άσθμα, η ρινίτιδα, η κνίδωση, η αναφυλαξία, εκδηλώνονται ως αποτέλεσμα υπερευαισθησίας του οργανισμού σε ουσίες του περιβάλλοντος που ονομάζονται αλλεργιογόνα.
Οι συνήθεις αλλεργίες, διαιρούνται σε κνίδωση και αγγειοίδημα, άσθμα, αλλεργική ρινίτιδα, επιπεφυκίτιδα, αναφυλαξία.
• Αλλεργική κνίδωση και αγγειοίδημα: Η αλλεργική κνίδωση και το αγγειοίδημα, είναι δερματικές αλλεργικές καταστάσεις που μπορεί να εμφανιστούν μαζί ή ξεχωριστά. Η κνίδωση αφορά μόνο την επιπολής στιβάδα του χορίου και εμφανίζεται με καλώς περιγεγραμμένους πομφούς, με ερυθηματώδη υπεγερμένα ερπητικά όρια και λευκάζοντα κέντρα. Το αγγειοίδημα είναι καλώς περιγεγραμμένο τοπικό οίδημα που αφορά τα βαθύτερα στρώματα του δέρματος συμπεριλαμβανομένου και του υποδόριου ιστού. Παρόμοιες αλλοιώσεις μπορεί να συμβούν σε βλεννογόνιες επιφάνειες των ανώτερων αναπνευστικών οδών ή του γαστρεντερικού βλεννογόνου. Τα υποτροπιάζοντα επεισόδια μπορεί να είναι σημαντικής διάρκειας, άνω του εξαμήνου (π.χ. χρόνια κνίδωση). Η εποχική αλλεργική κνίδωση και το αγγειοίδημα που αφορούν εποχιακά αλλεργιογόνα όπως η γύρη είναι σχετικώς σπάνια σε σύγκριση με την κνίδωση και το αγγειοίδημα που εκλύονται μετά από κατανάλωση τροφίμων, όπως ορισμένων νωπών φρούτων και λαχανικών οστρακόδερμων ψαριών γαλακτοκομικών προϊόντων σοκολάτας ξηρών καρπών ή φαρμάκων. Τα συμπτώματα είναι κνησμώδη εξανθήματα. Η προσβολή της ανώτερης αναπνευστικής οδού μπορεί να οδηγήσει σε δυσχέρεια αναπνοής ενώ του γαστρεντερικού μπορεί να εμφανίσει κοιλιακό κολικό με έμετο και ναυτία. Η θεραπεία περιλαμβάνει ειδικά φάρμακα.
• Άσθμα: Το αλλεργικό άσθμα σχετίζεται συχνά με ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό αλλεργικών νοσημάτων(π.χ. ρινίτιδα, κνίδωση, έκζεμα), θετικές δερματοαντιδράσεις, αυξημένα επίπεδα ανοσοσφαιρίνης Ε, θετικές αντιδράσεις πρόκλησης κατά την εισπνοή ειδικού αντιγόνου. Τα περισσότερα αλλεργιογόνα που προκαλούν άσθμα είναι αερογενή και προκειμένου να προκαλέσουν ευαισθητοποίηση πρέπει να είναι σε αφθονία για σημαντικά χρονικά διαστήματα. Όταν ολοκληρωθεί η ευαισθητοποίηση, ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει σημαντική αντιδραστικότητα σε τέτοιο βαθμό, ώστε ελάχιστα ποσά από τον υπεύθυνο παράγοντα να μπορούν να προκαλέσουν εξάρσεις της νόσου. Συνήθεις παράγοντες που υπάρχουν στον αέρα είναι τα ακάρεα που βρίσκονται στην οικιακή σκόνη, η εποχιακή γύρη, τα πούπουλα, το τρίχωμα ζώων, οι σπόροι μυκήτων. Η μελέτη του αλλεργικού άσθματος γίνεται με ειδικές εξετάσεις, η θεραπεία είναι φαρμακευτική ή με κατάλληλα spray, ενώ η ανοσοθεραπεία επιφυλάσσεται σε ειδικές περιπτώσεις.
• Αλλεργική ρινίτιδα: Η αλλεργική ρινίτιδα χαρακτηρίζεται από φτάρνισμα, μπούκωμα, έκκριση από την μύτη, φαγούρα και δακρύρροια. Εμφανίζεται συχνά σε ατοπικά άτομα, δηλαδή άτομα με οικογενειακό ιστορικό σχετικών αλλεργιών. Η εποχική εαρινή αλλεργική ρινίτιδα, έχει εποχικό χαρακτήρα και οφείλεται σε αλλεργιογόνα που αφορούν συγκεκριμένη εποχή όπως είναι η αλλεργική ρινίτιδα που προκαλείται από την γύρη κατά την περίοδο της ανθοφορίας την Άνοιξη. Η χρόνια αλλεργική ρινίτιδα εμφανίζεται όλο τον χρόνο και οφείλεται σε αλλεργιογόνα που επιδρούν ανεξαρτήτως εποχής, όπως είναι τα ακάρεα της σκόνης και τα απολεπιζόμενα επιθηλιακά κύτταρα του δέρματος των ζώων. Η τροφική αλλεργία είναι ασυνήθης αιτία αλλεργικής ρινίτιδας. Η αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να επιπλακεί και με μικροβιακές ή ιογενείς επιμολύνσεις. Η μελέτη της αλλεργικής ρινίτιδας γίνεται με ειδικές εξετάσεις, η θεραπεία είναι φαρμακευτική ή με κατάλληλα spray, ενώ «ειδικά εμβόλια» χορηγούνται σε σοβαρότερες περιπτώσεις.
• Αλλεργική επιπεφυκίτιδα: Εμφανίζεται με πρήξιμο, ερυθρότητα, φαγούρα στο μάτι. Η θεραπεία περιλαμβάνει ειδικά κολλύρια ή φάρμακα.
• Αναφυλαξία: Οι αναφυλακτικές αντιδράσεις στα ευαίσθητα άτομα εμφανίζονται άμεσα μετά την χορήγηση του αλλεργιογόνου, συνήθως με ένεση και σπανιότερα μετά από κατάποση και εκδηλώνονται με την ανάπτυξη αναπνευστικής δυσχέρειας, οιδήματος λάρυγγα, βρογχόσπασμου, δερματικών εξανθημάτων ακολουθούμενων συχνά από αγγειακή κατάρρευση, φαινόμενα που μπορεί να οδηγήσουν ταχέως, εντός λεπτών ή ωρών στον θάνατο. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν βήχα, βράχνιασμα, βάρος στον θώρακα, γαστρεντερικές εκδηλώσεις(όπως ναυτία, έμετο, διάρροια, κοιλιακός πόνο).
Οι παράγοντες που μπορεί να προκαλέσουν επικίνδυνες αναφυλακτικές αντιδράσεις περιλαμβάνουν ορμόνες (π.χ. ινσουλίνη, αγγειοπιεσίνη, παραθορμόνη), ένζυμα (π.χ. θρυψίνη, χυμοθρυψίνη), εκχυλίσματα γύρης, τρίχες ζώων, ακάρεα, τροφές (π.χ. γάλα, θαλασσινά, ξηροί καρποί, κόκκοι από δημητριακά, φασόλια, ζελατίνη), αντιορούς (π.χ. αντιλεμφοκυτταρική γ σφαιρίνη), πρωτεΐνες σχετικές με το επάγγελμα (π.χ. latex), δηλητήρια από υμενόπτερα (π.χ. μέλισσες σφήκες), πολυσακχαρίτες(π.χ. ορισμένα συντηρητικά εμβολίων), φάρμακα (π.χ. πενικιλίνη), βιταμίνες(π.χ. φυλλικό οξύ), ουσίες χρησιμοποιούμενες για διαγνωστικούς σκοπούς (πχ. ορισμένα σκιαγραφικά), χημικές ουσίες(πχ αιθυλενοξείδιο).
Η θεραπεία περιλαμβάνει την άμεση χορήγηση ειδικής ενέσιμης θεραπείας, ενδοφλέβιου καθετήρα, χορήγηση οξυγόνου. Σε επιλεγμένες περιπτώσεις απαιτείται προληπτική ανοσοθεραπεία.
Απλά γενικά μέτρα μετριασμού και πρόληψης των αλλεργικών συμπτωμάτων είναι η απομάκρυνση του υπεύθυνου αλλεργιογόνου, η αποφυγή περιβάλλοντος με καπνό τσιγάρο σκόνη εισπνεόμενα χρώματα, η εφαρμογή σωστής προληπτικής θεραπείας και ιατρικής παρακολούθησης.
Dr. Aναστασία Μοχοβάκη
Eιδική Παθολόγος
Φραγκοπούλου 10 Κηφισιά
24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά:210652770
E mail amoschovaki@yahoo.gr

Links

http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ
http://frequentmedicaldisorders.blogspot.com FREQUENT MEDICAL DISORDERS
http://infectiousdiseaseissues.blogspot.com ΠΥΡΕΤΟΣ – ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ
http://highglucose.blogspot.com ΔΙΑΒΗΤΗΣ
http://systemichypertension.blogspot.com ΥΨΗΛΗ ΠΙΕΣΗ
http://alternativemedicinehellenicblog.blogspot.com ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ
http://cholesterolandtriglycerides.blogspot.com ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ
http://internationaltravelmedicine.blogspot.com ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ
http://novelswineinfluenza.blogspot.com ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ Η1Ν1.